Ο Άρης είχε ανοίξει τον ασύρματο και άκουγε την συχνότητα τους εδώ και ώρα. Δεν είχαν ειπωθεί πολλά σοβαρά πράγματα, διότι οι στρατιώτες δεν έκαναν κάτι σημαντικό εκτός από το να κάνουν περιπολίες γύρω από τη γειτονιά.
"Δεν θα ξανασταλθεί ειδική μονάδα. Δεν μας συμφέρει να χαθούν άλλες ζωές τόσο ταλαντούχων συμμάχων μας. Εδώ δύο άτομα κατάφεραν να εξοντώσουν ομάδα ειδικών δυνάμεων από τη Ρωσία." Είπαν.
"Δεν υπάρχει περίπτωση να το έκαναν μόνοι τους. Δύο απλοί άμαχοι; Σοβαρέψου."
"Απλοί άμαχοι δεν ήταν. Μπορεί να ήταν η Βάσκεζ μαζί τους."
"Τι λες ρε βλάκα; Αυτή είναι νεκρή. Έτσι μας είπε ο Γκέβχαρτ."
"Στον έλεγχο πληθυσμού είδαν μια γυναίκα που ταίριαζε με την περίγραφη της. Ήταν σκοτάδι βέβαια και ο ηλίθιος που έστειλαν για ελεύθερο σκοπευτή δεν είχε εξοπλισμό για νύχτα."
"Τέλος πάντων. Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να είμαστε εμείς εδώ να φυλάμε σκοπιά μέσα στο καταμεσήμερο. Κάνει πολύ ζέστη."
Ο Άρης έκλεισε τον ασύρματο, και άνοιξε το ραδιοφωνάκι. Δεν είχε πολύ καλό σήμα και πολλούς νεκρούς σταθμούς.
"Αν ακούει κανείς αυτή τη στιγμή, σύντροφος ή όχι, είμαστε εδώ. Είμαστε πολλοί, στεκόμαστε στα πόδια μας και έιμαστε λυσσασμένοι. Η Πόλη των Αθηνών μας ανήκει. Γιατί όλα είναι δικά μας, γιατί όλα είναι κλεμμένα! Δεν μπορείτε να μας πλησιάσετε χωρίς να πέσετε νεκροί. Καλούμε κάθε εργάτη, νέο, καταπιεσμένο να έρθει μαζί μας. Δεν μπορείτε να μας σκοτώσετε όλους ακόμα και αν προσπαθήσατε. Δεν υπάρχουν άλλοι σύντροφοί μας στα χέρια σας. Μπάσταρδα του Χίτλερ και του Παπαδόπουλου, είστε όλοι νεκροί! Ζήτω η αναρχία!" Φώναξε λυσσασμένα μια φωνή και ο Άρης το χαμήλωσε, μα η Κατρίνα είχε ήδη ξυπνήσει και άκουγε με τα μάτια βουρκωμένα.
KAMU SEDANG MEMBACA
Το Ημερολόγιο ενός Γελωτοποιού
AksiΗ ζωή της Κατρίνα ήταν πάντα μια μάχη της σκλαβιάς και της ελευθερίας. Των κελιών που σε βάζουν οι σκέψεις και ο πόνος σου, και η ελευθερία της επιλογής μιας γυναίκας του εικοστού πρώτου αιώνα. Καθώς εκείνη κρέμεται μεταξύ της αιχμαλωσίας και της λε...
