BxB Short Stories. Met You

Chapter 38

[ Gregory ]

Ilang araw na din akong di napasok matapos ang nangyaring iyon. Naramdaman ko ang na wala nang sense na mabuhay pa. Ganito pala ang pakiramdam kapag sinaktan ka nang kauna-unahang taong minahal mo nang totoo.

Yung pakiramdam na nakadepende sa kanya ang bawat paghinga mo. Na siya lang ang laman nang mundo mo. Na siya lang ang bawat tinitibok nang puso mo.

Napaluha ako kahapon nang dalhin ni kuya Shane ang mga gamit ko. Fuck.

Everyday routine ko na yata ang tumulala at lumuha. Ang pagbabalik tanaw mula umaga hanggang takip-silim.

Di ko namalayan na sa dumaang mga araw na yun ay lagi kong tinatanong kay Jacob kung hinahanap ba niya ako. Sobrang sakit na malamang hindi niya ako minsan hinanap. Kita ko ang inis sa kanyang mukha sa tuwing tinatanong ko ito.

Kanina nga'y siguro ay napuno na siya nang muli ko itong tinanong sa kanya. Mga salitang nagpagising sa akin.

"Tang ina naman Gregory! Hanggang ngayon ba naman hinahanap mo pa din siya?! Ni hindi ka nga niya magawang hanapin eh!" Tang ina. Ang sakit ah. "Ano nagkakaganyan ka dahil sa kanya?! Matalino kang tao! Bakit kailangan mong magpakatanga!?" Animoy pinupukpok ako pababa nang mga sinasabi niya. Susobra na siya.

"Ano bang alam mo?!" Sigaw kong pabalik sa kanya. "Palibhasa kase di ka pa nagmahal! Di mo alam ang nararamdaman ko!" Nagulat siya sa mga sinabi ko. "Wala na ang ta-ong nagmaha-l sa-kin ng to-too.." Muling pumatak ang luha ko.

"Pero nandito ako." Gulat akong napaangat mang tingin sa kanya. Lumuluha siya. "Minamahal kita nang di mo nalalaman. Di mo alam kung gaano kasakit para sakin na nakikita kang ganyan. Gusto kitang tulungan pero di ko alam kung paano." Di ako makapaniwala sa mga naririnig ko. "Di mo alam kung gaano kasakit na lagi mo siyang bukambibig samantalang ako ang kasama mo..."

"Jacob..."

"Sana naman matutunan mong isipin naman ang sarili mo. Madami ka nang pinagdaanan dahil lang sa gagong yun sisirain mo ang buhay mo?" Those words hit me like a pouring rain. Nagbalik ang alaala ko mula sa umpisa.

Ang pagkamata nang parents ko. Ang pagmamaltrato sakin nang mga kamag-anak ko. Ang pananakit sakin nang taong mahal ko. Tama siya. Oras na para isipin ko naman ang sarili ko.

I was about to hug Jacob nang nagnamadali itong lumabas nang kwarto. Di ko alam na ganoon pala ang tingin niya sakin. Di ko alam na nasasaktan ko na pala siya. Naging mabuti siyang kaibigan sa kabila nang mga pasakit na naparanas ko sa kanya.

I went out to find him pero di ko siya nakita. Pabalik ako nang kwarto nang tawagin ako nang isa sa mga estudyanteng nagdodorm duon. "Pre bago ka dito?"

"Oo"

"Tara inom tayo. Pawelcome namin sa inyo."

Di man umiinom ay di ko namalayan sumunod ako dito. Siguro nga kailangan ko ito. Siguro nga nasanay ang tao na alcohol ang gamot sa sugat.

That night ininom ko lahat nang sama nang loob. That night I made myself wasted. Dahil pinapangako ko na ito na ang huling gabi na iisipin ko siya. I will start anew.  Sisiguraduhin kong di na niya ulit ako masasaktan.

"Oh pareeee... Hic! Kaya mo pa baaang bumaleeek? Haaatid ki- hic ta..."

"Waaag na kaya ko na to." I said habang mahilo-hilong tumayo. Fuck. Ganito pala pag nalalasing. Parang umiikot ang mundo. Hehe. Assshhttiiggg..

Para akong tanga na gegewang gewang habang naglalakad. Ilang beses na din akong muntik nang matumba until finally nakarating na ako sa kwarto. "Wooohhg! Shucccesssss!! Hahahahaha!" Kumatok ako sa pintuan only to be greeted nang nag-aalalang itsura ni Jacob.

"Saan ka ga- lasing ka ba?!"

"Rock and rooowwwllll!" Bigla niya akong hinila papasok.

"Alam mo bang bawal mag-inumaan dito?!"

"Hahahaha. Kasshe nga rock and rowwwlll.. Hahaha."

Inis siyang tumalikod papuntang banyo nang itulak ko siya pahiga sa kama. "Ano ba?! Alis dya- mmmmm...."

[ Jacob ]

Nagulat ako nang daganan niya ako at halikan. I tried to protest pero ang lakas niya. Knowing na mas malaki siya sakin. Until his kisses trailed my neck na nagpahalinghing sa akin. Namula ako nang maghubad siya nang damit leaving only his brief. Babangon sana ako nang muli niya akong tulakin pahiga. "Ano ba?!" Pero animoy wala siyang narinig. Nagpupumuglas ako nang sapilitan niyang hinuhubad ang damit ko. Ang lakas niya talaga hanggang sa magtagumpay siyang tanggalin lahat ito. Kita ko ang lust sa kanyang mata. Sinipsio niya ang utong ko nagbigay kiliti sa sistema ko. "Mmghhggggg... Sshhiittt..." Ayaw ko man ay nadadala na ako.  He kissed me. Ang halik na mapaghanap. I just found myself returning it.

"Mmmmmm.... Mm..... Mmmmmm..." Rinig ko ang tunog nang palitan naming dalaw anang laway. Lasang beer siya pero nakakadagdag ito sa init na aking nararamdaman.

Hanggang sa hilahin niya pababa ang brief niya dahilan para sumipa patayo ang kargada niya. Namula ako nang makita ko iyon. Hanggang sa binuka niya ang aking mga hita at sinimulang pasukin.

"Aaarrrgggg... Tang-galin mo-o" Masakit. Sobrang sakit. Pero wala siyang narinig. "Aaarrrgggg..." Until finally naipasok niya na ito nang buo.

He kissed me hanggang sa magsimula na siyang umulos. "Uugghhh... Aaarrrggg..." Hanggang sa ang sakit ay napalitan nanf sarap sa ruwing tumatama siya sa parteng iyong nang kaloob-looban ko.

"Uuugghhh... Aahhh... Mmhhggggg... Uuhhh... Aaaarrr... Uugghhh..."

"Haaahhh.. Ahhh... Uggghhhhhh.."

Hanggang sa mas lalo pa siyang bumilis sa pag-ulos sa ibabaw ko. "Ahh.. Ahh... Ahhh... Ahhh..."

Naramdaman ko na lang ang pagsirit nang mainit-init na likidong tumatalsik sa pader nang lagusan ko. And there he lies above me, snoring. Nakatulog siya.

I hugged him tight. Habang nakasaksak pa din ang kayamanan niya sa loob ko. Di ko namalayan na tumulo na pala ang luha ko. Niyakap ko pa siya lalo. I cherished the moment. Dahil alam kong kinabukasan ay makakalimutan niya to. Akmang iaalis ko na siya sa ibabaw ko nang mas lalo pa siyang yumakap nang mahigpit. Di ako makaalis. I heard him sob. "Please don't leave me." May luha sa mga mata niya.

Pinunasan ko ito. I just stare at his closed eyes, do not know how long.

Di ko na nakontrol ang antok ko dahil sa pagod at sakit nang parteng iyon na pinasok niya. Di ko namalayan na nakatulog pala ako.

I will never leave you.
---------------------------------------

Gusto mo? Gusto mo?

Napublish ko na ang chapter 6 nang Blue Eyes II.