[ Flint ]
These fast weeks has never been easy on me. Nalilito na ako. Di na ako mapalagay. Sino ba talaga ako. Sino nga ba talaga ako?
Don't know how a drifted question will resort to another set of ones, nakakabaliw. Ang hirap mag-isip, nakakalito.
Bakit nga ako nagkakaganito? Ewan ko din. Basta ang alam ko, nag-iiba ang kabog ng dibdib ko pag nandyan siya. Laging pag nandyan siya.
Ang makinis niyang balat na ang sarap himasin, hilutin at amoy-amoyin. Ang sarap hawakan, so much tender na nakakapagpasensitibo sa aking nararamdaman.
Ang mga mata niyang animoy nangungusap. You can easily say what's inside his soul sa oras na mapatingin ka dito.
And lastly, his smile. Ngiti niyang nagpapagulo nang sistema, nagpapatalbog nang puso at nagpapabilis nang daloy nang dugo ko. Ngiti niyang nagpapalambot sa sakin, ngiti niyang naging kahinaan ko.
Muli't-muling bumalik sa aking alaala ang una naming pagkikita, yung nasuntok ko siya. I felt bad about it. Nakakainis.
Yung pagsamantalahan ko siya against his will, ang gago ko nun pero aaminin ko, para akong kinikilig kapag naaalala ko iyon.
Yung pamumula nang mukha niya whenever I tease him. Damn! Such the cutest thing on earth for me, you just might want to eat him any day.
"Aba! Kanina ka pang ngiting--ngiti dyan ah!" Nawala ako sa pag-iisip nang magsalita ang katabi ko. Nagkibit-balikat na lang ako sa kanya. "Inlove ka no?!" I can't help but to smile nung sabihin niya iyon.
"Baliw! Bilisan na naten to para makauwi na tayo!"
"Sus. Nagmamadali. Ayyiiieee."
Yes. Siguro nga naging mas makulay ang buhay ko nang dumating siya.
And yes. Mahal ko siya.
-----------------------------------------Aba hoy! Suportahan niyo naman ang 2 main stories ko! Blue Eyes Series 1 and 2.
May koneksyon ang series na iyon sa kwentong ito.
I might be selfish now but please, suportahan niyo naman. I wrote them with effort. Mag-a-update ako nang madaming chapters nito pag sinuportahan niyo yun. Asahan ko po yan.
For silent readers baka mapilitan akong magprivate nang chapters. Sana wag naman. Hayz.
P.S. The end is near. To give way para sa bagong story ko. I will publish that story at 12 AM midnight. Sana magustuhan niyo. Salamat po. :)
BINABASA MO ANG
BxB Short Stories. Met You
ContoDi ko na kaya. Sobrang sakit na. Bakit ganito? Kamag-anak ko naman sila pero bakit ganito nila ako tratuhin? Masasakit na salita, sampal at sipa. Kung sana nandito pa sila mom at dad, di ko sana nararanasan pa to. Hindi ko lubos maisip na sila pa...