Płomień Smoka [ Smaug OC]

Rozdział 3

Smaug ciągle był świadomy twojego rosnącego niepokoju. Doświadczył tego tak, jakby to był jego własny. Było wiele bezsennych nocy spędzonych na martwieniu się o ciebie i przekazywaniu możliwych przyczyn w jego umyśle. 

-Może życie tego małego złodzieja zaczyna zanikać?

Nie miał pojęcia, ile lat ta rasa zwykle chodził po Śródziemiu, ale nie wiedział, co jeszcze może spowodować ten poziom samotności i cierpienia w tobie. Bardziej niż kiedykolwiek pragnął cię pocieszyć i chronić.

Kiedy dni zmieniały się w tygodnie, a potem miesiące, uświadomił sobie, że smutek w tobie zaczął przeradzać się w strach. Rodzaj strachu doświadczany tylko w obliczu niebezpieczeństwa i śmierci. Obiecał ci te wszystkie lata temu, że przyjdzie do ciebie, jeśli będziesz go potrzebował, i nie miał zamiaru złamać tej przysięgi. Śródziemie był wielkim światem do przeszukania, ale przysiągł, że cię znajdzie, nawet jeśli go zabije.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 

Smaug wyruszył w  poszukiwania. Szukał przez cały dzień i noc, nie przestając jeść ani spać. Nic nie miało dla niego znaczenia, tylko jego troska o ciebie. To było tak, jakby ścigał się z wyimaginowanym zegarem.

Kiedy zaczął zbliżać się do królestwa zajętego przez ludzi (nie znał imienia królestwa, ale jego potężne nozdrza poinformowały go, że wychowali mnóstwo koni), jego klatka piersiowa spotkała się z najbardziej niesamowitym bólem, jakiego doświadczył.Czuł się, jakby został postrzelony czarną strzałą, ale jego ciało nie zostało ranne. Nie mogąc utrzymać swojej wysokości z powodu rozdzierającego bólu, szybko zeskoczył z nieba i uderzył w ziemię siłą trzęsienia ziemi.Smaug nigdy wcześniej nie czuł czegoś podobnego, ale wciąż wiedział, co to jest: twoje serce pękało. Twój ból, ból serca i łzy stały się jego, gdy leżał zmięty na ziemi.