مملكتي الخاصه

الحلقه 24

الحلقة 24

حاولت ان اتأقلم على جو العمل مرة اخرى
حاولت جاهدا حقا ........ لا اعلم لما امارس التمثيل على نفسى فى انسجامى فى العمل
ترى عينى ما امامى ولكن عقلى فى شتات من امره
قمت لانثر بعض قطرات الماء على وجهى علٌى افيق مما انا فيه
ولكن هيهات ....... وكان شيئا لم يكن
قررت اخيرا الذهاب الى المنزل لانال قسطا من الراحة فى غرفتى
خرجت من مكتبى الى السكرتيرة
عمرو : انا ماشى وموبايلى مقفول وهروح دلوقتى
الغى كل حاجة انهاردة
السكرتيرة : حضرتك تعبان يا عمرو بيه
عمرو : ايوة شوية وهروح ارتاح اهو
لو اى حاجة مهمة حويلها على مكتب عاصم بيه
السكرتيرة : اوكــ .. الف سلامة على حضرتك
عمرو : الله يسلمك
وهنا توجه عمرو نحو المصعد انتظره قليلا ثم اتجه به نحو الطابق السفلى
ما كانت الا ثوانى معدودة حتى وصل الى مقره
فتح الباب لينظر عمرو اامامه ليجد ما كان يخشاه
نظرات كانت تمر بينهم كانت ابلغ من الكلام
مرت الثوانى كساعات طويلة تتحرك ببطئ شديد
الى ان خرج عمرو من المصعد ليجد يد عاصم بيه تمسك بذراعه ويقول بشئ من الهمس حتى لا يسمعه من حوله
عاصم : عمرو ....... انا عاوز اقعد معاك شوية
عمرو وبنظرة الم شديدة : مبقاش ينفع
عاصم : لا ينفع ولازم تقعد معايا ولازم تسمعنى كويس
عمرو : وياترى هتقول ايه ليا بقى ؟ اظن بعد اللى شفته مش محتاج توضيح
عاصم وهو يضغط على اسنانة من عناد عمرو : لا فى توضيح لازم تسمعه منى
وفى كمان توضيح لازم اعرفه منك
اختار حاجة من اتنين يا اما نطلع ونتكلم فى مكتبى او نخرج ونقعد فى اى مكان بره
عمرو وهو يفلت يده من يد ابيه : لا هنا ولا هنا
انا مروح البيت
البيت اللى انت دلوقتى اكيد مش عاوز تروحه
عاصم وهو يمسك ثانية بيد ابنه عمرو ويأخذه خارج مقر الشركة ليصل به الى سيارة عمرو
يفتح له الباب ليجلس
ويتوجه عاصم نحو الباب الاخر لينطلق بالسيارة الى مطعم فاخر يطل على النيل مباشرة بيهدأ كل منهما ويبدأ كل واحد فى تفريغ ما فى جعبته

*************************
كانت تجلس هى وامها كل منهما تعبر عن فرحتها العارمة فى نجاح ما خططا اليه من فترة طويلة
كانت هذه الجلسة بمثابة الاحتفال بالنجاح العارم
وكان هذا جزءا من الحوار
الام : يااااااااااه اخيرا خلاص جوازك من عمرو بقى فى ايدينا
مريم بفرح شديد : ايوة يا مامى انا مش مصدقة بجد
الام : لا صدقى يا روح مامى خلاص كله بقى واقع قدامك اهو
مريم : تفتكرى يا مامى هقضى شهر العسل فين ؟
الام بتفكير بسيط : امممممم مش عارفة ممكن تروحوا تايلاند بسمع انها حلوة اوى
وتركبوا فيلة كمان وتتصوروا وتبعتولنا صور
مريم : نبعتلكوا ؟ ليه انتوا مش هتيجوا معانا يا مامى
الام بضحكة : دا شهر عشل عرسان احنا دخلنا ايه بس
مريم وهى تتصنع الكسوف : بس يا مامى بتكسف
تضحك الام بشدة لتقول : المهم دلوقتى محدش يعرف اى حاجة خالص حتى ابوكى طبعا
والكلام دا كله هنأجله لحد ما نرجع من امريكا من عند اخوكى
ياما نفسى اخوكى يرجع معانا بقى بدل المرمطة اللى احنا فيها دى
مريم : ياريت يا مامى والله
دا بقاله كتير اوى بره امتى يرجع ويستقر هنا ويتجوز بقى
الام : دا انا حلمى ان يكون يوم فرحك انتى واخوكى واااحد وافرح بيكوا بقى
مريم : ياااااارب يا مامى ياااااااارب