VAMPIRE LOVE STORY (Bitti)

bölüm 6

Aynı gün...saat 10:00

Son bir saattir kemal'le bağlantısını açıklayabilecek birşeyler bulurum ümidiyle annemin odasının altını üstüne getirmiştim.

Yarım saat sonra...
Annem eğer erken dönerse tüm bu dağınıklığı nasıl açıklayacağımı bilmiyorum. Bu yüzden hepsini kutulara geri koydum. Oh, hayır... Kapı çalmaya başladı... Bu Ali olmalı! Bana seslendiğini duyabiliyorum! Ugh, annem kapıyı kilitlemeyi unutmuş! Herşeyi olduğu gibi bırakacağım. Ali'nin neler olup bittiğini öğrenme zamanı...

"Ayla, iyi misin?"

"Selam. İyiyim."

"Kapı kilitli değildi! Bu kadar sorumsuz olamazsın!"

"Annem kilitkemeyi unutmuş."

"Bu dağınıklık ne peki?"

Bana sabit bir şekilde baktı... Yatağa oturduk ve ona herşeyi açıkladım.

Bir süre sonra...

Kemalle yada okulla ilgili olabilecek birşey için tüm gün interneti aradık. Ama hiçbir sonuç çıkmadı.

"Ayla, kutudaki her mektubu kontrol ettin mi?"

"Tabi ki! Benden şüphe mi duyuyorsun? Annem görünüşe göre günlük yazıyormuş, ama tüm sayfaların birlikte olmasını istememiş ve bu yüzden her saydayı ayrı bir mektuba koymuş. Belkide bunları birine göndermeyi planlıyordu... Kim bilir..."

"İlginç bir teori! Bakmama izin verir misin?"

"Buradalar... Sen okurken ben de biraz kestireyim."

Neredeyse anında uykuya daldım.

Birkaç dakika sonra...

"Ayl! Uyan! hey!"

"Ali! Bağırmayı keser misin? Hey, neden hala buradasın?

"Ne demek istiyorsun? Sana yardım ediyordum, uyan! Bana bunun için teşekkür edeceksin!"

"Peki, kahve nerede?" diye acı bir şaka yaptığımda güldü.

"Kahve için zaman yok! Tarih, ayla! Nasıl görmediğini bilmiyorum..."

"Tamam, konuş!"

"15 haziran, 1975. Mektup yada günlük... O zaman yazılmış!"

"Tamam, ama hiçbir anlama gelmiyor..."

"Önyargılı olma. Oku..."

Şöyle yazıyordu; "bugün hayatımın en büyük onurunu yaşadım. En iyiyim! Okul sonunda bitti ve diğer yeteneklerime odaklanabilirim. Öğretmenim benimle gurur duyuyor ve büyük şeyler gerçekleştirebileceğimi düşünüyor. Yeteneğimi annem ve büyükannemden aldığımı söylüyor."  yazıyor. Biran düşünüp aliye soran gözlerle bakıp konuştum;

"Ne yeteneği?"

Sadece; "okumaya devam et..." dedi.

Okumaya devam ettim; "...bu demek oluyor ki... Eğer bir kızım olursa... Oh, kim bu kadar çok bekleyebilir?! Genciz ve o... İçine kapanık... Ama kalp hiçbir zaman aklı dinlemez ve yanlış kişiyi seçer."

Şaşırmıştım. Kendimi toparlayıp dedim ki;

"Ugh! O ve öğretmeni arasındaki aşktan mı bahsediyor?!"

"Sanmıyorum. Bunu düşünme..."

"Biliyorum ama... Deliriyorum! Bu arada aşık olduğu öğretmenin kim olduğunu da söylemiyor!"

Yoksa Kemal'e mi aşıkmış?! HAYIR?!?!
Umarım bu doğru değildir...

"Başka ne yazıyor?"