Küçükken annem bana iyiyle kötünün savaştığı, ve hep iyinin kazandığı masallar anlatırdı. Bu konu hakkındaki düşüncem ise tam tersi. Başlangıcı yada sonu olmayan bir hikayedeymişim gibi hissediyorum.
Alinin yanında sessizce yürüyordum. O da sessizdi...
Ali: Ayla, neden konuşmuyorsun?
Ben: nasıl konuşabilirim? Hala inanamıyorum...
Ali: bence şimdi annenle konuşmak için en iyi zaman.
Ben: ama ona herşeyden nasıl bahesedeceğim?
Ali: herşeyi zaten bildiğinden eminim.
Ben: ama sohbeti nasıl açacağım?
Ali: bana açtığın gibi.
Bir anda, telefonumun titrediğini hissettim,
"..."
Leyla arıyor! Ondan duymam gereken bazı şeyler var.
"Evet. Leyla..."
"Merhaba Ayla, iyi haberlerim var."
"Söyleyeceğini söyle... Acelem var."
"Kemal geri döndü ve seni görmek istiyor."
"Beni görmek istiyor, ama açıkça benden saklanıyor."
"Hayır. Öyle değil. Seni gördüğünde herşeyi sana açıklayacak."
"Onu görmek istediğimde sana haber veririm."
"Peki, ama hareket etmeden duramadığını unutma... Seni görmek için sabırsızlanıyor."
Leyla ile konuşmamı bitirdim ve eve girmek için hızlandım.
Annemi mutfakta buldum. Arkası dönüktü ve bulaşıkları yıkıyordu. Vereceği reaksiyondan ve ne diyeceğinden korkuyordum. Ama bir diğer taraftan bana bu kolyeyi kendi verdi ve bu elinde sonunda bunun amacını bulmamı beklediği anlamına geliyor. Derin bir nefes al, ve konuş Ayla...
"Anne, konuşabilir miyiz?"
"Oh, gelmişsin. Neredeydin kuzum?"
"Anne, ciddi ciddi seninle konuşmam gerekiyor."
"Birşey mi oldu, ayla? İyi misin?"
"Bilmiyorum... Kafam bayağı karışık, ama bir yerden başlamam lazım."
Annem yanıma oturdu. Elimi tuttu ve hafifçe gülümsedi. Ağlayacak gibi oldum, ama ağlamadım. Onu endişelendirmek istemedim.
"Herşey yoluna girecek, güzelim. Bana herşeyi söyleyeceğini biliyorsun. Dinliyorum."
"Öğretmenin Bay Yılmaz'ı hatırlıyor musun?"
"Tabi ki. Lisemde tarih dersi veriyordu. Ne kadar tecrübesiz olsada işini iyi yapıyordu."
Sonrasında ona gazete haberini gösterdim.
"Oh, kağıtları bulmuşsun! Ama, nasıl? Ama teşekkür ederim. Bana güzel anılarımı hatırlatıyor. O zamanlar çok mutluydum."
"Anne, öğretmenini ne kadar iyi tanıyordun?"
"Nasıl yani?"
"Bu kasabada herhangi bir akrabası yada çoluğu çocuğu olup olmadığını biliyor musun?"
"Benim bildiğim yoktu. Okulda başka bir öğretmenle bir araştırma yaptığı biliyordum..."
Diğer öğretmenden bahettiğinde yüz ifadesi değişti. Ona herşeyi söyletmeliyim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAMPIRE LOVE STORY (Bitti)
VampireVampirlerin soğuk kalpli yaratıklar olduğu söylentisi tamamen yalan, çünkü önünüze öyle biri çıkar ki yıllar önceden unuttuğunuz duyguları hissetmeye başlarsınız. Öyle biri çıkar ki; sizin hayatınızı kendi hayatının önüne koyar. Evet, bir sevgilim...