Papatya❁ | Tamamlandı

PapaTya / 02

♫Günün şarkısı; Teoman-Papatya.

§BÖLÜM. 2

Bahar bacaklarını kendine çekip sırtını duvara yasladı. Yaşadıklarını aklı almıyordu. Dün geceyi durmadan düşünüp duruyordu ve biraz daha devam edecek olursa aklını kaybedecekti.

"Bahar'cım, saçmalamayı keser misin?" dedi karşısındaki yatakta oturan Eylem.

Bahar dün gece baygın olduğu için uyumuş ve öğlen uyanmıştı. O yüzden Eylem'e olayları biraz daha geç anlatmıştı.

"Ya Eylem, ciddiyim ben! Gerçekten o ad-adam, adam değil yani yaratık.. Allah'ım aklımı yitireceğim!" diye Bahar parmaklarını saçlarına geçirip,

"Vampirdi o. Yemin ederim ki vampirdi o." dedi titreyerek.

"Ne vampiri lan! Alacakaranlıkta filminde miyiz?" deyip derin bir nefes alarak,

"Vampir diye bir şey yok, kızım. Bir de doktor olacaksın yah! Bu vampir saçmalığı denilen şey sadece bir hastalık ve VC17 virüsü bulaşan kişilerde oluyor.. Yani vampirlikle alakası yok. Vampirlik sadece bir halk efsanesi, Bahar. Mantıklı olalım!" dedi Eylem hayret içinde.

"Ya ne halk efsanesi ya? VC17 virüsüne yakalanan biri o kadar hızlı koşabilir mi? Ya da göz rengi aniden değişip, tekrar eski hâline dönebilir mi? Vampirler gerçek, Eylem! Yemin ederim ki!" dedi Bahar ağlayarak.

Eylem pes ederek oturduğu yataktan kalktı ve Bahar'ın yanına gitti. Arkadaşının yanı başına geçerek onun kafasını yavaşça kendi göğsüne bastırdı ve saçlarına okşaya-okşaya,

"Bahar, canım, bak korkacak bir şey yok. Belki de sadece bir göz yanılmasıydı ha? Bütün bir hafta boyunca ikimiz de yorgunduk. Yani zihninin sana oynadığı bir hayal oyunu olabilir.." dedi.

Bahar burnunu çekerek kollarını Eylem'in bedenine doladı. Belki de arkadaşı haklıydı.

Bütün bir hafta boyunca en az üç kez gece nöbetine kalmıştı ve bu da yetmiyormuş gibi sadece iki-üç saat kadar uyuyabilmişti o üç gün boyunca. Belki de bünyesi zayıf düşmüş ve zihni ona küçük bir oyun oynamıştı.

"Bana 'Artık benimsin, Bahar' dedi. Ya yeniden gelirse, Eyo?" dedi Bahar dudaklarını büzerek.

"Ah! Hele bir gelsin! Yemin ederim o soluk tenli kıçına tekmeyi basarım!"

"Basar mısın?" dedi Bahar gülerek.

"Ulan ben senin eski sevgilini dövmemiş miydim? Bir kan emici yaratıktan korkmayacağım ki öyle bir yaratığın varolduğuna inanmıyorum.."

Neredeyse iki ay önce Bahar'ın çıktığı bir adam vardı ve aynı hastanede çalışıyorlardı. Birgün Bahar adamı çalışma odasında asistanı ile basınca olanlar olmuştu.

Bir hafta boyunca girdiği depresyonun sonucu olarak Eylem adamın kafasına çanta ile vurmuştu ve çantanın içine ağzına kadar çakıl taşı ile doldurarak yapmıştı bu işlemi. Ve adam tam iki hafta boyunca hastanede yatmıştı..

"Hâlâ o piçin seni neden şikayet etmediğini anlamış değilim.." dedi Bahar dudak büzerek. Adam, kafası kırdığı hâlde, hiç bir şekilde Eylem'den şikayetçi olmamıştı.

"Çünkü, bağımsız gazeteci olmak bunu gerektiriyor, bebeğim. Adamın asistanı ile uygunsuz fotoğraflarını çekmiş ve medyaya salmakla tehdit etmiştim. Düşünsene, ünlü doktor Cem Koçoğlu hastanesinde asistanı ile sevişiyor! Flaş, flaş, flaş!" diye bağırdı Eylem.

Bahar'sa güldü. Kollarını Eylem'in belinden ayırıp, bu sefer boynuna sıkı-sıkı sarıldı. Bu kızı cidden çok seviyordu.

Sonunda ikisi ayrıldığında Bahar yeniden somurtarak,