EYLÜL YAĞMURU

11.BÖLÜM

Multimedya~ Burak ve Eylül

Kafam çok karışmıştı uzun süre telefona bakıp kaldım. Panda Emre değilmiş hala şansım var yani.

"Kimmiş peki?" Aaa hadi ama ben Burak'ı unutmuş olamam dışımdan mı sevindim şimdi ben.

"Ee şey az önce Emre'nin bana oyun oynadığını söylemiştim ya o pandam değilmiş en azından bana attığı mesajdan bunu anladım." Of Eylül neden pandam diyorsun adam Emre değil ama senin yanına bile gelmedi.

"Pandan demek baya hoşlanıyorsun sanırım bu adamdan peki kim olduğuyla ilgili bir fikrin var mı?" Sen olsan keşke. Tabi ki böyle demedim.

"Henüz çözemedim şirketten olduğunu düşünüyorum ama benim hiç arkadasım olmadığı için kesin bir düşüncem yok." Evet Hasan sandım sen sandım sonra Emre sandım ama hiçbiri değil.

"Peki karşına çıksa ne yaparsın?" Bunun cevabı yok bende sen karşıma çıktıktan sonra bende çarşı pazar karıştı.

"İlk iş bugünün hesabını sorarım ama mesaj bile atmadı bana sandığım kadar değer vermiyor olabilir. Burak sence önemli olan görmek midir? İnsanlar neden dış görünüşlerine göre insanları belirli kalıplara koyuyorlar. Yani bana göre kişiliğidir insanı insan yapan." Neden soruyorum ki bunları ona vereceği cevapları bu kadar önemsemem normal mi İrem haklı sanırım aşık oluyorum.

"Eylül bunu engelleyemeyiz insanlar acımasız. Ama senin gibi düşünen güzel insanlar oldukça benimde sevgiye olan ümidim artıyor." Ama bana ümit verme korkuyorum.

"Ben korkuyorum sanırım."

"Neden korkuyorsun sen gördüğüm kadarıyla çok cesursun." Ah bir bilsen içimdeki ürkek çocuğu.

"Ben düşerken elimi tutup beni kaldıranların ayağa kalktığımda yok olmasından."

"Emreden mi sözediyorsun." Senden bahsediyorum.

"Hayır o beni uçurumdan çakılma nedenim neyse boşverin bunu konuşmayalım hem saat geç oldu annem evde yanlız gitsem iyi olacak çok teşekkür ederim beni dinlediğiniz ve yanımda olduğunuz için." Kaç Eylül en iyi bildiğin iş zaten.

"Birincisi teşekkür edeceğin birşey yapmadım ikincisi artık sizli bizli konuşma biz o safhaları aştık Eylül."

"Tamam ağız alışkanlığı kusura bakma daha dikkatli olacağım artık."

Banktan kalktım arabaya doğru yürüdük. Kendim giderim desemde fazla ısrar etmedim kati suretle kabul etmedi çünkü. Aslında işime geldi eve gidene kadar Burak'ı izledim. Kendime engel olamadım o kadar ki eve geldiğimizi Burak'ın sözleri sayesinde farkettim.

"Eylül geldik" dedi kendimi rezil hissettim.

"İyi geceler Burak." Diyerek eğildim ve yanağından öptüm ne yapıyorum ben ellerim titremeye başladı liseliler gibi koşarak girdim evin kapısından arkamda bir adet şaşkın Burak bırakarak.

"Annem ben geldim." Annem tv izliyordu ve yanına oturdum.

"Hoşgeldin güzel kızım nasıl geçti yemeğin." Anneme iş yemeği demiştim.

"Güzeldi annecim nasılsın sen neler yaptın." Uzun zamandır iç karmaşa yaşadığım için annemi ihmal ettim.

"Her gün ki işler kızım ne yapayım sen pek mutlusun uzun zaman oldu seni böyle görmeyeli." Nasılda anlıyor canım annem. Ama sana yeniden aşık oldum diyemiyorum. Kadına yaşattıklarımdan sonra iyileşene kadar kimseyi hayatıma almama konusunda söz verdim.

"Artık böyle annecim kimse için kendimi üzmeyeceğim her yeni gün yeni umutlar."

"Aferin benim akıllı kızım hayata küsmek sana yakışmıyordu zaten."

"Canım annem benim iyiki varsın seni çok seviyorum."

"Bende seni seviyorum kuzum benim sende iyiki varsın." Sıkıca sarıldım anneme kokusunu özlemişim doyasıya sarıldım ne zaman ihtiyacım olsa annemin kucağı sonuna kadar açık bana bunu bilmek çok güzel.

"Hadi bu kadar romantizm yeter ben duşa girip uyuyacağım malum yarın erken kalkacağım." Annemin güvenli kucağından çıktım.

"İyi geceler Eylülüm."

"İyi geceler annem."

Annem benim tek varlığım iyi ki böyle bir anneye sahibim. Annemle konuşmaya daldım saat iyice geç oldu hızlıca duş aldım pijamalarımı giydim ve yatağıma girdim bu akşam olanları düşünürken telefonum çalmaya başladı. Aaa ben İremi aramayı unuttum.

"İroş çok yorgunum yarın gelip anlatsam olur mu?" İrem bana asla itiraz etmezdi.

"Eylül acilen bize gelmen lazım." Aklıma kötü kötü düşünceler doldu bir anda.

"İrem ne oldu sana birşey mi oldu ?" Cevabını beklerken yataktan çıkmış dolabımın önüne gelmiştim bile.

"Hayır Emre burada ve sen gelmeden gitmeyecekmiş." Bir anda elimdeki kıyafetleri düşürdüm ne Emresi. Ama kapanması gereken konular var ve İrem benim yüzümden sıkıntı çeksin istemediğim için kabul ettim.

"Tamam geliyorum."

Koşarak gittim İrem'in evine önünde Emre'yi gördüm. Anneme İrem'in yalnız korktuğunu onda kalacağımı söyledim.
Emre'nin yanına yürüdüm

"Geldim derdin ne anlat bakalım." O kadar umurumda değildi ki Emre'nin suratına bile bakmak gelmiyordu içimden.

"Burda konuşmayalım gel benimle." Bu ne cesaret ya ne sanıyor bu adam kendini.

"Emre ben seninle hiç bir yere gitmem."
Sinirden ellerim titremeye başlamıştı yine .

"Eylül burada konuşamayacağımız özel şeyler var pandanla alakalı." Ne diyor bu benimle dalga mı geçiyor.

"Senin olmadığını biliyorum ve ne söyleyeceksen dinlemek bile istemiyorum. Eylül gelmeden gitmem diye tutturmuş iremi zor durumda bırakmışsın çocuk musun Emre sen." Gene kendimi kaybettiğimi hissediyordum sakin olmam lazım. Bu adam yüzünden tekrar krizler yaşamak istemiyorum.

"Eylül geliyor musun yoksa zorla mı götüreyim ." Sakin kalmak ne mümkün ki bu öküzle.

"Gelmiyorum Emre defol." Dedim ve İrem'in evine yöneldim kapıdan girecekken Emre beni kucağına aldı arabaya bindirdi çırpındım çığlık attım ama işe yaramadı kapıları kilitledi ve arabayı sürmeye başladı İrem'in bağırmalarını duydum ama kapıyı acamadığım için birşey yapamadım.

"Bunu sen istedin." Ben seninle ilgili uzun zamandır birşey istemiyorum ki.

"Emre ne yapıyorsun bırak beni seninle konuşmak istemiyorum. Adam kaçırmakta nedir ya ." Öküz işte adam değişmiyor.

"Eylül ben seni o adama yar etmem bugün sizi takip ettim sana nasıl baktığını gördüm." Ne Burak bana nasıl bakıyordu acaba Emre'nin gözü bu kadar döndüğüne göre benden hoşlanıyor ay şu durumda bile adamı düşünüyorum ya.

"Burak'tan mı bahsediyorsun saçmalama Emre hem öyle olsa bile bu seni ilgilendirmez tamam mı." Salak adam ömür boyu seni mi bekleyecektim. Sen git sonra beni bıraktığın gibi bulmayı bekle

"Eylül artık benden başka kimsen yok seni kaçırıyorum ve benim olmadan bırakmayacağım."

"Asla senin olmam."