EYLÜL YAĞMURU

FİNAL

Burak'tan;

Sonunda Eylül'e herşeyi anlatmistim. Önce bana kızsa da beni anlayacağını biliyordum. Bir süre sarıldıktan sonra gözlerine baktım uzun uzun o kadar masum o kadar temizler ki insanın sevdikçe seversi geliyor.

"Burak hadi artık gidelim annem merak eder."Eylül haklıydı hava kararmış üzereydi ve biz hala denizin ortasındaydık.

"Tamam o halde gidelim prenses"

"Ya utanıyorum bakma öyle"

" İnsan sevdiğinden utanmaz küçük hanım."

Yanakları kızardı gözlerini yere dikti utanmak bir insana bu kadar yakışırdı ancak...
Kıyıya hızlıca geldik ve arabayla Eylül'ü evine biraktim. Şimdi sıra babamla konusmaktaydı. Aslında başından beri biliyordu benim Eylül'ü sevdiğimi ama onunla evlenmek istedigimi bilmiyor heniz. Çok sevinecek bu habere benden bile fazla, Eylül ile aralarında onkadar kuvvetli bir bağ oluştu ki ben bile şaşırdım bu duruma. Yol düşünerek nasıl bitti anlamadım arabayı park ettim ve bahçede oturan babam girdi görüş alanima.

" Burak oğlum hoşgeldin."

" Hoşbuldum baba nasılsın?"

" Ben iyiyim ama sen sanki daha iyi gibisin hayırdır? Bu mutluluğunu neye borçluyum"

Babam beni çok iyi tanıyordu. Görür görmez anladi. Yüzümdeki gülümseme daha da büyürken yanındaki koltuğa kuruldum ve bombayı patlattı.

"Hazirsan söylüyorum ama baştan uyarayim sevinçten kalbin durabilir. "

" Şimdi daha çok merak ettim hadi anlat bakalım."

" Ben Eylül ile evlenmek istiyorum. Bugün ona herşeyi anlattım. Sanırım o da beni seviyor ve kafamda bir teklif var eğer kabul ederse çok uzatmadan evlenmek istiyorum ben daha fazla beklemeye gücüm kalmadı baba."

"Çok sevindim bu habere bir tanecik oğlum evleniyor demek. O zaman ben hazırlıklara başlıyorum sende teklifini çabuk yap bana güzel haberi getir. Ahh artık dede olabilicem hemde gelinim dünyalar güzeli. Bu kadar güzel.bir seçim yaptığın için seni ayrıca kutluyurum."

Babamın bu mutlu halı beni de heyecanlandırdı o zaman en kısa sürede aklimdakileri hayata geçirmem gerekli.

Eylül'den;

Burak'ın bana anlattıkları açıkçası kafanı karistirmadi desem yalan olur ama bunları kendime saklayamazdim. Ve beni eve bırakır bırakmaz İrem kuşumu aradim.

" İroş bi koşu bize gel sana anlatacaklarim çok önemli hatta başlık Burak "

" Hemen geliyorum kapat."

Tabiki de beş dakika içinde kapı çaldı ve İrem yangından kaçar gibi içeri daldı, annem önce alışık oldugu için bu senaryoya bize uzaktan gulumsemekle yetindi.

" İrem gel bahçede oturalım kapalı alanda ruhum sıkılıyor." Anlamaz gözlerle bana bakan İremi kolundan cekistirmek suretiyle bahçeye çardagin altındaki koltuklara götürdüm.

" Ne oldu Eylül anlat artık bak çatlıcam. Yoksa Burak sana ilanı aşk mı etti. Ama bunun magazin değeri yok ki Eylül bunu anlamamak için de kör olmak lazım."

Susmayacağını anladığım için lafa girdim.

" Panda Burakmış."

Evet İremi kaybettik arkadaşlar başımız sağolsun. Kız buz kesti taninoda beklemiyordu böyle birşey,bir süre kendine gelmesini bekledim ama o birden kahkaha atmaya başladı. Evet 45'lik oldu güzelim kız daha da gençti yazık.