ELFİDA

Başlangıçlar...

Sen Hazan Çamkıran Yağız Egemen  ı eş olarak kabul ediyor musun ' diye sordu nikah memuru.Yutkundu Hazan  yanında ki adama baktı.Yeşil  gözlerinde bir şeyler anlatıyordu adeta .Ondan nefret ediyordu ama aynı zaman da kahrolası bir aşk ile de seviyordu .Kabul etmemesi için gözlerinin içine bakıyordu Yağız  .Lütfen diye fısıldadı .Onunla evlenmek bu kadar kötü müydü ? 

-Evet ediyorum ' dedi soğuk ses tonuyla Hazan.Avuçlarını sıktı Yağız  sevmediği bir kadınla evleniyordu hayır dememişti kabul etmişti o kadar konuşmaya rağmen fikri değişmemişti .Karşıya baktı tüm aileler bakıyordu kabul etmesi için 

Siz Yağız Egemen Hazan Çamkıran ı eş olarak kabul ediyor musunuz ' dedi.Keskin gözlerini dikti Hazan a ses tonunu kalınlaştırarak 

-Evet ediyorum ' dedi .Salonda alkış çığlıkları koptu .Nikah memuru defteri uzattı ve imzalar atıldı .Gelin ve damat ayağa kalktılar Yağız Hazan 'in kulağına yaklaştı 

-Cehennemi seçtin bundan sonrası zor olacak ' dedi .

-Kimin hangi cehennemi yaşayacağını bilemeyiz o kadar emin olma Yağız bey ' dedi Hazan  da karşılık olarak...

Daha sonra ikisi de gülümseyerek baktılar misafirlere...

İçlerinden ikisi de tek bir şey söyledi 

-Savaş yeni başlıyor ....

10 yıl önce 

Bir bahar havasıydı adeta .Dışarı da kuş sesleri yankılanıyordu .Antep  in ilk defa bu kadar  güzeldi havası sanki .Ne sıcak ne soğuktu .Pencereden ılık bir esinti geliyordu yüzüne sadece.O esinti bile yüklerinden arındırmış hissettiriyordu Hazan  'ı .Yatağında gözleri açılmış boş boş tavana bakarken kapısı açıldı birden.Giren annesiydi gülümsedi 

-Hadi bak hala yatakta debeleniyor.Kalk haydi okula ' dedi.Hazan ayaklandı saat kaç anne ' dedi

-7.45 dedi Fazilet

-Geç kaldım geç diyerek apar topar hazırlandı koşarak indi merdivenlerden.Tam çıkacakken amcası ile göz göze geldi .O sert bakışların altında eziliyordu adeta.Soğuktu amcası hem de ne soğuk onunla arasında mesafe vardı aynı avlunun içerisinde yaşıyorlardı.Kuzenlerinin hepsi evlenmişti erken yaşta onlar da okumak hoş karşılanmıyordu ama babası okumuş lakin babası ölünce tüm iş kaldığından dolayı İstanbul da barınamamış Antep  e geri dönmüştü .Tek çocukları olmuştu o da Hazan dı  .Gözü gibi bakıyordu kızına erkek çocuk doğuramadığı için her gün ezilse de Fazilet e , karısına sahip çıkmış onun üzerine başka kadın almamıştı babası.

-Günaydın amca diyerek başını öne eğdi Hazan .Amcası kafasını çevirdi ve seslenmedi.Uzatmadan sessizce sıyrıldı köşeden Hazan .Kapıdan çıkar çıkmaz bir oh çekti .Kolunda ki saate baktı 5 dakika kalmıştı koşarak köşeye gitti her sabah beklediği yere.Yetişmişti çok sevinçliydi 

-Son 1 dakika diye gülümsedi kendi kendine.O sıra da bir ses işitti.Hazan diye kendine doğru koşuyordu Meryem.İçinden söylendi Hazan  nereden çıktı bu kız diye.

-Günaydın her sabah olduğu gibi yine mi bekliyorsun onu ' dedi.

-Kızım madem biliyorsun ne diye geldin yanıma gelecek birazdan ' dedi Hazan

-Kardeşim unutsan mı sen bu çocuğu acaba ' dedi Hazan onu hiç duymuyor 3 2 1 deyip karşıdaki köşeye baktı ve evet o geliyordu elinde bir kaç kitap ile sallanarak geliyordu .Hazan  in onu görünce bakışları yumuşadı 3.seneleriydi lisede 3 yıldır seviyordu onu her gün biraz daha fazla tutuluyordu .Meryem 'i bırakarak koşarak çocuğun yanına ilerledi.