ELFİDA

Asla

Daha önce kara gece yaşamamıştım ...Daha önce gün bu kadar ağır olmamıştı...Gün ağarırken kızaran gözlerime baktım uzaktaki aynadan...Odam kilitliydi açmamaya yemin etmiştim .Tek kelime etmiyor bir tek lokma koymuyordum ağzıma sudan başka ...

Nefes alıyordum ama öylesine .İlk defa ciğerlerim yakıyordu aldığım nefesi...İlk defa bu kadar boğuluyordum .Koca ev ,bu bahçe babamın gölgesi olmadan adeta bir hapishaneydi ...

Göz pınarlarım kurumuştu yaşlar akmıyordu en son yaşı mezarlıkta dökmüştüm ruhsuzca sadece duvarlara bakınıyordum...

Koca bir çınar yıkılmıştı evimizden..O kor ateş evimizin tam ortasına düşmüştü ..Evimizden giden en değerlim ne yapacaktım bu duvarlar arasında nasıl yaşayacaktım ...Sedirin üzerinde oturup küçük camdan bakarken Meryem i gördüm .Her gün aralıksız geliyordu beni görmeye bu zamana kadar yanımda olan beni bırakmayan tek dosttu.Ona zaman zaman haksızlık yapsam da içten içe onu çok seviyordum.Cama yaklaştı eliyle pencereyi aç işareti yaptı.Normalde yüzüne perdeyi çekip yatağa fırlatırdım bedenimi.Ama o kadar güçsüzdüm ki desteğe ihtiyacım olduğunu hissettim.İstemsizce açtım pencereyi .'Çok şükür kızım ya napıyorsun kaç gündür odaya kilitledin kendini hadi gel hava alalım biraz ' dedi.Acı acı tebessüm ettim

-Hava almak mı hangi havadan bahsediyorsun Meryem .Benim dünyam karanlık artık hava almak diye bir eylem yok artık görmüyor musun ' dedim.

-Annen ne çekiyor görmüyor musun kadına destek olman gerekmiyor mu ' dedi.'Sen böyle yaparsan kadın nasıl dayansın yapma haydi gel çık şu odadan .'Bir iç çektim beni anlamadığı için kızacakken arkasında duran anneme baktım.Gözleri kıpkırmızı olmuş saçları dağılmış ,eşarbı kaymış boş boş gözlerime bakıyordu.Annem babam öldükten sonra ölüden farksızdı .O öldükten sonra anneannemin yanına gitmemişti onunla gitmemi engellemişti amcamgil .Zaten itiraz edecek durumda da değildim .

 .Ama şuan onu bu halde görünce kalbime bir ağrı saplanmıştı koşarak odadan çıktım .Durduğu yere giderek hızla sarıldım .Başta anlamadı anne dedim ağlayarak .O da o an tüm bağı çözülmüş gibi yere oturduk ikimizde.Neden ayrılmıştık ki zaten ilacım annemmiş gibi hissettim .Anne özür dilerim yalnız bıraktığım için seni ' dedim.O da sıkı sıkıya sarıldı bana hıçkıra hıçkıra göz pınarlarımız kuruyana kadar ağladık ...

-Nereden geliyorsun bu halde ' dedim .Mezarlıktan geliyorum babanın yanından ..Yutkundum bu zamana kadar gitmemiştim mezarlığa.Onu o soğuk toprağın altında görmek istememiştim..Ama annem birden oradan geliyorum deyince kalbimde bir sızı oluşmuştu.Sanki haksızlık yapmışım hissiyatı.

Bir saat annemle oturduktan sonra ayaklandım .Tüm gücümü toplayıp dışarı attım kendimi..Bir adım ilerledim ve bir adım daha.Her adımda hızımı bir öncekinden daha da yavaşlatıyordum ...Ama kaçınılmaz sona bir adım daha yaklaşıyordum ..Mezarlığın oraya geldiğimde burnuma tuhaf bir koku geldi ..Babamın kokusuydu adeta içimde ki korku yerini huzura bırakmıştı ..

Hızla o taze toprağın olduğu yere ilerledim..Yazıyı görene kadar Türker Çamkıran doğum ve ölüm tarihi yazıyordu .O an dizlerimin bağı çözüldü ve toprağın baş ucuna çöktüm ..

-Hasret kalmışım baba sana ' dedim.Ellerimle ellerine dokunmak istercesine toprağını sıktım ..Avucuma aldığım bir tutamı kokladım..Hem de hasret diye tekrarladım..Hesaplaşmalarım ve gözyaşlarım sürerken artık dayanacak gücümün olduğunu hissederken bedenimi toprağa yıkacakken bir el tuttu omuzlarımdan.Bakışlarımı elin sahibine çevirdim .Bu Yağızdı.Zoraki de olsa hafif bir tebessüm ettim onu haftalar sonra ilk defa görüyordum .