Bir adam düşünün kapkaranlık ve bir o kadar acımasız!
Bir kadın düşünün acıları masumluğunu çalmış, bedenini kirletmiş, hissizleştirmiş...
İki baba düşünün çabalayıp karanlıktan çıkaran, birde kendiyle sürükleyen...
Bi...
Ben Akel 18 yaşında her şeyi görmüş geçirmiş,huzura biran önce kavuşmak isterken dipsiz kuyulara hapsolmuş Akel. Sesi çıkmasın diye hastaneye yatırılmış kaybolan yıllarının hesabını tutacakken kendini bir adamın yanında bulmuş Akel. Bu adamın bir gün benim için değerli olacağını kim bilirdi ki! Çaresiz kızın bu adamda güç bulacağını kim bile bilirdi. Uçurumun bir köşesinde kalmış adam, o uçurumdan kendini atan bir kadın... biz böyle bir bütündük. Barlas'a baktığımda ondaki huzuru sanki görebiliyordum. Belkide de haklıydı. Biz birbirimize benziyorduk. Acaba düşlerimi süsleyen o adam o muydu? Mutluluk denen bilmediğimiz tat ikimizde gizli olabilir miydi? Bak sana şuna ne kadar huzurla uyuyor beni güçlü kılan adam. Dün bana sarf ettiği sözler benim için çok önem taşıdığını anlayabiliyordum. Evin sessizliği, ağaçların cama vuruşu, hafif hafif yağmurun yağışı, bir de karşımda duran o büyüleyici manzara. Kirpikleri o kadar güzel ki! Elmacık kemikleri, kusursuz kaşları ilk defa bu kadar yakından bakıyordum. Bir an daha önce tarifini bilmediğim bir ritim duydum kalbimde. .. Kulaklarıma kadar kızarmıştım. Ne oluyordu bana derin derin nefes alarak yaklaştım güzel kokulu adama...
-Barlas hadi kalk. Öğlene kadar uyumuşuz.
Hafiften gözlerini açtı. Gözlerinin rengi koyulaşmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Neden burda uyuya kaldın. -Dalmışım birden. -Kahvaltı yapacak mısın? -Sen yap benim gitmem gerekiyor. Sende kahvaltını yap üstünü giyin geldiğimde hazır ol. -Bir dakika nereye gidiyoruz. -Bizimkiler fazla merak edip kökümüze inmeden tanış. -Ben nasıl tanışıcam Barlas saçmalama. -Akel her şey sana göre uyarlanmıyor heralde. Şirkete gitmem lazım...hadi.
Bir bu eksikti ne ailesi ne güzel düşüncelere dalmışken bu tanışma merasimi nerden gelmişti. Ayrıca neden bu kadar hızlı davranıyor anlamış değilim. O gelene kadar ben de makyajımı yapmış klasik gösterişten uzak ama bir nevi iddialı kıyafet seçmiştim. Korna sesiyle aşağaya indim.
-Hadi bin. -Yok ya yok bir gün iyise ikinci günsığır. -Ne? -Yok bir şey. -Barlas şuan benim çözmem gereken durumlarım varkken sen bu ziyareti çıkardın. -Bende bayılmıyorum Akel sadece başımızdan biran önce def etmemiz lazım. -Anladım. -Ben ne yapıyorsam onu yap olur mu? -Olur. -Akel asma suratını.
Büyük bir yalıya gelmiştik. Etrafı güzel ağaçlarla doluydu. Barlas yine sertleşmiş tek bir mimiği oynamıyordu.
