Hell Diving//Yoonkook\\

~Twelve~

Jeon Jungkook:
Kafamın içinde dönüp dolaşan geçmişe ait sözler,bağırışlar,haykırışlar...
En çokta gözlerimin içine sevgiyle bakan insanların bir anda Karlar Kraliçesi'ni kıskandıracak dercede dönüşümleri...
Sevgili dostlarım bu dünyada acı çeken tek ırk siz değilsiniz.

En sevdiğim (!) ders olan Geometri'yi işlerken gözlerimi dalgınlığın etkisiyle kırpmadan önümdeki defterimi karalıyordum.Hayır yani psikoloji öğrencilerine niye Matematik anlatırsınız ki?

Gelen hastanın dedesinin yaşını mı hesaplayacağım sanki ben!?

"Hay böyle problemi sikeyim ya! Banane oğlum elalemin sincabının gideceği yerden,yiyeceği fındıktan-fıstıktan!
Daha ben üşengeçliğimle kendi karnımı doyurmuyorum be!"

Taehyung bugünki popüler listesini bir kez daha kulaklarıma ulaştırdığında kafamı sallamıştım.Sonuna kadar haklıydı.

Burdan çok sevgili (!) Baş Tuhaflar'a sesleniyorum;
Umarım geceleri karınızın başı ağrıyordur.

Düşündüğüm şeyle istemsizce gülerken Taehyung önündeki kağıda bilip-bilmediğim tüm küfürleri savuruyordu.Onu garipseyecek bir yanım yoktu,çünkü bende her sayısal birşeyi gördüğümde aynı tepkiyi veriyordum.Peki bundan pişman mıyım?
Elbette hayır!

Hayatımın bazen en güzel melodisiymiş gibi gelen zil çaldığında kendimi boğmak adına tuttuğum -tutamadığım- nefesimi vermiştim.

"Jungkook ben çok acıktım.Hadi kafeteryaya gidelim,yoksa yemin ederim seni yerim!"

Taehyung oturduğu sıradan kalkarak yerinde tepinirken aynı zamanda beni tehdit ediyordu.Normalde olsa siklemezdim anacak bende deli gibi acıkmıştım.Sanırım sayılar beni acıktırıyordu (?).

Kafamı salladığımda ellerini çırpmış ardından ise bileğimden tutarak sürüklemeye başlamıştı.

Sınıftan koşarak -ayağımızı götümüze vurarak- çıkıp kafeteryaya ulaştığımızda sıranın fazla olmadığını görerek Joker gibi gülümsemiştim.Batman hyungum senden özür diliyorum ama bil ki Joker sensiz sen de Joker'siz yapamazsın.

İçimden biricik Batman'ime sevgilerimi yollarken Taehyung çoktan sıraya geçmişti.
Eh boş boş durmaktansa yer bulmak daha cazip bir fikir gibiydi.

Bulduğum cam kenarı masaya yayılırken Taehyung'da elindeki tost ve içeceklerle olduğum tarafa geliyordu.Flash gibi yanıma gelip yemeğe gömülmesi inanın bana bilim kurgu yazarlarının hayal gücünü bile zorlayabilirdi.

Bende midemin bana olan çağrılarına -daha çok küfür gibiydi- uyarak kendi yemeğime gömülmüştüm.En sevdiğim yönlerimden biri ise herhangi bir yemek görünce direk saldırmama rağmen kilo almayışımdı.

~~~~~

"Jungkook biz daha evden çıkmadan önce yemek yememiş miydik,şimdi niye acıktık biz bu kadar?"

Yemeklerimizi bitirmiş karnımızdaki tokluk hissiyle mayışırken Taehyung konuşmuştu.
Aslında bunu bende düşünmüştüm ama dediğim gibi sayılar beni acıktırıyordu.

"Bilmiyorum..."Gözlerim mayışmanın etkisiyle her an kapanacak gibiydi.Ancak girmemiz gereken bir ders daha vardı.

"Hadi gidelim artık yoksa burda uyuyup kalacağım."Esneyerek söylendiğimde Taehyung da kafasını sallamıştı.

Dersliğimize girip yerlerimize oturduğumuzda yanımıza doğru gelen kızları görmemle içimden sabır dilenmeye başlamıştım.Hayır yani o eteği ağzınıza kadar çekmenin mantığı ne kardeşim?