Siz Tek Ben Hepiniz | texting | boyxboy

3.6

   Sıcaklık

Vücudumda günlerdir hissedemediğim bir sıcaklık hissediyordum.

   Üzerimde bir şey var.

Örtü. Üzerimde bir örtü var. Ve sıcak.

   Bir koku.

Hastane kokusu.

Günlerdir, duymaya alışkın olduğun kan kokusu yok artık. O herkesin bildiği hastane kokusu alıyordum.

Dayak yemekten bitap düşmüş vücudumda o acıların zerresini hissetmiyordum artık.

Kurtulmuştum.

Ölmemiştim.

Bu gerçekle birden açtım gözlerimi. Bembeyaz tavan bana göz kırpıyordu. Vücudumda kurtarılmanın vermiş olduğu enerji vardı.

Nasıl kurtarıldığımı hatırlamaya çalıştım. Bir anda kulakları sağır edecek derecede, sertçe açılan depo kapısının sesi düştü zihnime.

Sonra ölümü beklerken sımsıkı kapattığım gözlerimi hatırladım.

En son ise 2 el silah sesi.

Silah seslerinden sonra duyduğum acı aklıma gelince bacağımda bir sızı oluştu. Acı ile yüzümü buruşturduğumda bacağımdan vurulduğumu anladım.

Fakat örtüyü sıyırıp bakmaya korkuyordum.

Ya sakat kaldıysam?

Aklıma gelen düşünce ile korku tüm bedenimi sardı.

Fakat aklımda dolaşan başka sorular daha vardı ki, yaralı bacağıma bakmamı bile engelliyordu.

Onur'a ne olmuştu?

Bora gerçekten Onur'un kardeşinin ölümüme mi sebep olmuştu?

Beni kim kurtarmıştı?

Kurt burada mıydı?

Ve en önemli soru;

Niye Kurt'un burada olup olmadığını merak ediyordum amına koyayım?

Sorularımın hiçbirine cevap bulamayınca hafifçe doğrulup bacağımı sıyırdım. Dizimin altında, ayak bileğimin üzerine neredeyse tam ortaya bir bez sarılmıştı.

Ve beyazlığı gitmiş neredeyse kırmızıya dönüşmüştü.

Hastane odasının pencereleri panjur gibi bir şeyle kapalıydı, ve dışarıyı görmemi engelliyordu.

Kafamı tekrar arkaya yaslayıp düşünmeye başladım.

Onur'a karşı içimde bir nefret yoktu, ve ne yaparda yapsın olmayacaktı. İstesemde ona karşı kin besleyemiyordum.

Haklıydı çünkü. O sadece kardeşinin intikamını almak istemişti.

Peki şu an ona ne olmuştu?, hapistemiydi?

Eğet hapiste değilse kesinlikle şikayetçi olmayacaktım. İçim dayanmazdı.

Bizimkiler?

Okyanus, Aybars, Doğukan. Ne olmuştu onlara, çok mu kötülerdi ben yokken?

Annem, Babam.

Nasıl dayandılar onlar? Çok acı çektiler mi?

Kurt.

Çok endişelendi mi benim için? Eğer beni seviyorsa endişelenmiştir değil mi?

Ve,

Ben kaç gündür burada yatıyordum? Vücudumda hiçbir acı hissetmiyordum. Sanki yeniden doğmuştum. Ve bu acıları atlatabilmem için kısa bir süre yetmeyecekti.