Reborn: Love of a Vampire

Tot as

'Laat nog eens zien!', zegt Lars. Ik zucht. 'Dit is wel de laatste keer hoor.' We zitten op Lars' kamer en voor de zoveelste keer verander ik voor hem. 'Wow!', zegt hij weer. Vol bewondering staart hij naar mijn dode gezicht. 'Kijk niet zo!', roep ik lachend. 'Ik kan er niks aan doen, je ziet er zo bijzonder uit.' Daar moet ik van blozen. 'Kan je eigenlijk nog meer behalve bloedzuigen? En behalve dat je zintuigen beter werken.' Ik denk na. 'Ja, ik kan water besturen. Veel families kunnen 1 van de elementen besturen en onze familie kan dat met water.' 'Wil je het laten zien?' Daar moet ik even over nadenken. 'Oké', zeg ik twijfelend, 'maar ik ben er nog niet zo goed in.' Lars pakt een glas water van zijn nachtkastje en zet het voor mij neer op de grond. Ik concentreer me. Betje bij beetje trek ik het water uit het glas. In een sliert beweeg ik het omhoog. 'Wow.', zegt Lars weer.

Voorzichtig laat ik het water in de lucht zweven. Zal ik het op hem gooien? En plotseling, alsof het per ongeluk ging, laat ik het water op hem vallen. Proestend van het lachen sta ik op en pak een handdoek voor hem. Ik zeg: 'Sorry, ik verloor de concentratie.' 'Maakt niet uit, het was heel cool.' Hij veegt het water van zich af. 'En je moet je beseffen dat jij de eerste vampier ben die ik ken. Dus ik vind het gewoon bijzonder. Daarom wil ik het vaak zien.', zegt Lars. 'Oké', zeg ik terwijl ik op de klok kijk. 'Shit ik moet gaan! Zie ik je op school?' 'Ja oké, doei.'

Als ik thuis ben kijk ik op de klok. Twee voor zeven, netjes gedaan! Ik moet namelijk om zeven uur thuis zijn. Met de sleutel maak ik de deur open. Mijn moeder komt me tegemoet lopen en zegt: 'Megan, wil jij Raven vanavond meenemen als je gaat jagen?' 'Ehh, ja hoor.' Snel loop ik door naar boven. Ik klop op Raven's deur. 'Raven, kom je?', vraag ik.

In haar kamer hoor ik geschuifel en even later gaat de deur open. 'Hoi Megan', zegt ze zenuwachtig. Ze houdt de deur op een kier en alleen haar hoofd steekt uit. 'Wat is er aan de hand?', vraag ik. 'Nee niks hoor.' Voorzichtig komt ze haar kamer uit en trekt de deur dicht. 'Kom je?', zegt ze. Ik loop achter haar aan.

Eenmaal beneden luister ik met mijn vampiergehoor naar wat er in haar kamer zit. Eerst hoor ik niks, maar na een Laar minuten hoor ik toch haar deur open en dicht gaan. Er was iemand in haar kamer!

Samen lopen we door de kou. Het is half acht en we hebben nog geen woord tegen elkaar gezegd. Ik zucht. Maar uit het niets zegt Raven: 'Ben je samen met een mens? Dat mag helemaal niet.' Geschrokken van haar plotselinge gepraat weet ik eerst niets uit te brengen, maar al snel herstel ik me: 'Ja, en van wie mag dat dan niet?' 'Dat staat in de wet voor vampieren.' Ik zucht. 'Is er nu ook al een wet voor vampieren?!' 'Ja, er staat in dat het verboden is om als vampier met een mens te gaan. Want als je je niet in kan houden, kan je diegene vermoorden.' Ja dat gevoel ken ik wel... Een tijdje lopen we stil door als ik zeg: 'Maar wie zat er in je kamer dan?' Raven kleur nog witter, geschrokken van mijn vraag. 'Ehh, nou...

Beloof je dat je het niet door zal vertellen?' Ik knik. Ze fluistert: 'Luke. We vinden elkaar leuk.' Vragend kijkt me ze aan, alsof ze mijn goedkeuring nodig heeft. 'Oké', zeg ik alleen. 'Ik help hem om de lichamen van zijn slachtoffers te verbergen.' 'Wat doe je er dan mee?' 'Dat laat ik zo wel zien.'

In het centrum aangekomen zegt Raven dat ik stil moet zijn. Ze sluipt naar een plek achter een auto en wacht tot er iemand voorbij komt. Dan duwt ze diegene tegen een muur en zuigt hem leeg. Ze wenkt me. Ik loop naar haar toe en zeg: 'En? Hoe doe je het?'

Langzaam beginnen haar handen een beetje te trillen en vanzelf komt er een straaltje vuur uit elke hand.

Vol bewondering kijk ik hoe het lichaam beetje voor beetje verbrand.

Aan het einde is er alleen nog maar een hoopje as over.

'Wow', zeg ik alleen. Ik begin steeds meer op Lars te lijken...

Raven verspreid de as zodat het lijkt op stof en loopt dan weg. Verlegen zegt ze: 'Kom je nog?' En stap voor stap, nog verbijsterd over wat Raven deed, kom ik haar achterna.