Ik kan me het nog herinneren, nog zo goed. Haar bloed had geweldig gesmaakt en ik had haar niets liever dan dood willen maken. Dat was voordat ik wist dat het Kate was. Kate, nu is ze dood.
Voetstappen klinken achter mij en Raven komt de hoek omgelopen. Geschrokken kijkt ze naar het wezenloze lichaam van Kate. Het hoopje dat nog van haar over is. Voorzichtig knielt ze neer naast Kate. Ze draait haar op haar buik en vertoont de dodelijke krassen die ik heb achtergelaten op Kate's rug. 'Is ze... dood?' Ik knik. Ze zucht. 'Wil je dat ik het oplos voor je?', vraagt ze. Even denk ik na. Raven bedoelt natuurlijk of ze Kate mag verbranden. Eerst stribbelt mijn hart tegen. Het voelt niet goed om dat nu al te doen, om gewoon zomaar mijn sporen uit te wissen. Maar mijn hoofd denkt logisch na. Wat wil je dan? Dat vraag ik aan mezelf. Tja, wat zou ik dan willen doen met Kate?
Dus na een tijdje zeg ik toch maar ja.
Een paar tellen later zie ik, met pijn in mijn hart, Kate's lichaam in vlammen opgaan.
Op school praat iedereen erover. Overal hoor ik mensen druk praten over "het vermiste meisje". Ik laat aan niemand weten dat ik er meer over weet dan zij doen. Ik laat aan niemand weten dat ik weet dat ze al dood is en niet alleen vermist. De meeste mensen kijken me meelevend aan, anderen kijken me aan alsof ik een freak ben. Kan ik er wat aan doen dat mijn beste vriendin dood is! Nou, eigenlijk meer dan je denkt.
Voor het eerst sinds dagen praat Lars weer met me, maar alleen om te zeggen dat hij het vreselijk vindt voor mij. Ik weet nog steeds niet wat er zo erg aan is, dat ik dat aan Kate heb verteld. Zou Lars het zo erg vinden met mij? Daar geloof ik niks van. Er moet iets anders aan de hand zijn. Maar ik krijg niet de kans om het te vragen. Want nadat hij drie woorden heeft gezegd, loopt hij weer weg.
Thuis zijn mijn ouders heel meelevend . Mijn moeder laat me op mijn kamer zitten zonder thuis de lessen te volgen. Maar de enige reden dat ze niet boos op me zijn is dat ik het nog niet heb verteld. Anderd zouden ze er heel boos over worden... Gelukkig heeft Raven het niet aan ze verteld, maar je weet het nooit zeker.
JE LEEST
Reborn: Love of a Vampire
Acak"Ik had gewoon mijn hand tegen z'n mond gehouden en m'n tanden in zijn hals gezet. Eerst voelde ik zijn lichaam verstrakken, maar al snel ontspande hij zich. Hoe ik me voelde? Gelukkiger dan ooit. " Hoi, ik ben Megan. Ik ben een vampier, dat weet i...