Reborn: Love of a Vampire

Thuis

We zitten met zijn allen in de woonkamer tv te kijken. Mijn ouders zitten samen op de bank tegen elkaar aangekropen en Luke ligt op de grond.

Volgens mij kijken we sport. Maar wie weet? Ik let toch niet op. Mijn gedachten vliegen de hele tijd weg naar een andere plek. De plek waar ik Kate heb vermoord.

Ook al vind ik mezelf zo vreselijk om wat ik gedaan heb, dat doet mijn menselijke gedeelte. Maar aan de andere kant lijk ik het steeds minder erg te vinden. Dat komt door mijn vampiergedeelte. Ik voel het met elke seconde dominanter worden en probeer er tegen te vechten. Maar het lijkt dat naarmate de dagen voorbij gaan, ik er steeds minder aan kan doen

Raven is er niet, ze heeft late zwemtraining. Ook al is ze een vampier, ze kan zichzelf heel goed bedwingen. Ze is ouder dan ik en heeft langer de tijd gehad om te oefenen. Maar toch ben ik er jaloers op. Zij kan 's avonds gewoon met vrienden afspreken en ik niet. Maar wat maakt het ook uit? Ik heb bijna geen vrienden meer! Lars heb ik al verloren en Kate ook. Nu ben ik bijna in mijn eentje. Een hard geluid laat me uit mijn gedachten wakker schrikken. 'Wat was dat?', vraag ik snel. 'Gewoon Raven die thuis is gekomen, waar zit jij met je gedachten?' 'Oh gewoon', zeg ik vlug. Meteen sta ik op en loop naar boven.

Na een paar minuten op mijn kamer hoor ik ook Raven naar boven komen. Dat ging nog maar net goed. Ik deed beneden best raar. Straks hadden ze doorgehad dat er iets mis was. Er is nog steeds iets mis. Maar niemand mag het weten!