İki Aptal Aşık

-14-

Barış evlerinin bahçesinde oturuyordu . Yanına girdim . Bitkin olduğumu anlayacak ki
"Kötü geçti galiba " dedi. İş görüşmesine gittiğimi biliyordu.
"Kötü değilde umutsuz " dedim.
"Çalışmak için bu kadar çabalama , boşver . Ben sana bakarım" dediğinde gidip saçlarını köpeği sever gibi karıştırdım.
"Dedi mezun olmasına iki yıl olan bebe" diye dalga geçtiğimde saçlarını karıştırdığım ellerimi tuttu . Yüzüme doğru yaklaştı.
"Bu bebe senin kalbini ne kadar hızlı attırıyor öyle " dedi . Nasılda övünüyordu , ona hissettiklerimle kendimi toparladım .
"Ben yapamaz mıyım?" Diyerek dudağına hızlı bir öpücük kondurdum ve
"Bak gördün mü kızardın" dedim. Peşimden gelmeye yeltendi ama kaçtım. Evin önünden ona dil çıkardım. Bu aramızdaki dost-sevgili ilişkisi o kadar güzeldi ki , o kadar özlemiştim ki tadını çıkarmak istiyordum. Eve girdiğimde annem kapıda beni karşıladı ve bir anda sarıldı .
"Kızım aylar sonra gerçekten gülüyor" dedi . Neredeyse ağlayacak olması kendime kızmama sebep olmuştu. Ne kadar üzmüştüm onları elimde olmadan .
"Anne ya ya ağlama" dedim ve yanaklarından öptüm.
"Sizi destekliyorum" dedi arkamdan .
"Anneler anlar, ona çok kızgınım ama seni üzen o olsada mutlu edebilen tek kişide o " diyerek mutfağa girdi. Şok olmuştum, aramızdakileri anlamıştı, annem kabul bile etmişti. Belkide herkes farkındaydı bilmiyorum . Umarım babam farketmemiştir diyordum içinden vericeği tepkiden korkuyordum çünkü. Sonuçta babaydı o , kızının sevgilisinin olmasını zaten zor kabullenirdi . Bide beraber büyüdüğü kişiyle yakınlaştığını duysa çok afallardı. Hissediyordur zaten ama ağzımızdan duymasa iyidir şimdilik ..

Hala halihazırda bir işim yoktu. Sevgilim okıyordu, okuldan sonra akşamları görebiliyordum ancak . Çok fazla özlemeye başlamıştım.

"Ne kadar güzel oldu baş başa yemeğe çıkmamız." Dediğimde gülümsedi ve
"Sen beni çok mu özlüyorsun ?" Dedi yüzüm kızardı.
"Sen beni özlemiyor musun?" Diye sorduğumda
"Özlemem mi ? Çıldırma . Deliriyorum tüm gün !" Dedi. Kıkırdadım. Telefonu çaldı , suratı asıldı .
"Bir saniye hemen geliyorum" diyerek masadan kalktı. Döndüğünde
"Önemli birşey mi?" Diye sordum.
"Yok ya , önemsiz" dedi. Telefonda her ne varsa benim bilmemi istemediği birşeydi.
"Suratının düştüğününe yemin edebilirim" dedim.
"Kıskanıyor musun sen?" Diyerek geçiştirmeye çalıştı.
"Unutmadım , gözüm üstünde haberin olsun" dedim . Ortam bir anda sessizleşmişti. Birşey saklıyordu, söylememesi beni delirtiyordu.

İşe gidicektim, bir yerden aramışlardı ve bende kabul etmiştim, bu zamana kadar görüştüklerim arasında en iyisiydi , şu an bir sıkıntı vardı ama . Barışa ulaşamıyordum, telefonunu açmıyordu, yada duymuyordu her neyse evlerine gittim birsen teyze kapıyı açtı.
"Barış evde mi?" Diye sorduğumda
"Senin yanına gideceğini söylemişti ama " dedi. Dahada şüphelenmiştim birşeyler olduğundan. Aniden telefonum çaldı arayan mertti.
"Seninki burda, şu merkezdeki kafede baya hararetli biriyle konuşuyor" dedi.
"Kadın mı?" Diye sorduğumda
"Bak önce kim olduğunu falan sor fevri davranma" dedi. Telefonu kapattım. Ne demek fevri davranma , kadınlarla görüşmeler , telefonları açmamalar benden uzakta birileri ile konuşmak apaçık bilmemi istemediği birşey vardı. Kafeye gittiğimde dışarıdaki masada oturan mertin yanına çöktüm. Onların oturduğu masayı gösterdi. Sarışın , sinir boxan güzellikte bir kız vardı masada , barış ona bağırıyordu, oda sinsi sinsi gülüyordu. Dayanamadım kalktım ayağa yanlarına gittiğimde barış ayağa kalktı .
"Yıldız" dedi .
"Yıldız ya , yıldız , kolay gelsin gençler" diyip masaya yumruğumu indirdim. Sarı sinsirella gözlerimin içine bakıp barışa
"Bunun için mi? Bu mu yani" dedi.
"Bu diye bahsettiğin benim galiba , evet benim için . Ben yıldız , bu çocuğun sevgilisi , arkadaşı herşeyi . Sen , sen kimsin" dediğimde barış kolumdan tutup
"Hadi gidelim anlatıcam sana yolda " dedi . Kolumu çektim.
"Dur bi ya söyleyecekleri var gibi " diyerek masaya oturdum. Mertte yanımıza geldi.
"Keşke haber vermeden önce bana sorsaydın abi" dedi barış , mert omuz silkti.
"Ya yıldız, bi ton şey saçmalayacak şimdi" desede oradan kalkmaya niyetim yoktu.
Yelloz konuşmaya başladı.
" o herşeyi benim dediğin adam benimle amerikada epey eğleniyordu " dediğinde barış sinirlendi konuşmaya yelteneceği esnada onu durdurdum.
"Hastaydı , hastaydık . Hastanede tanıştık. Sonra ilerlettik" dediğinde gözlerimden neredeyse kan fışkırıcaktı sinirden
"Evine bile gittim bi kaç kere , birşeyler içtik, senin sevgilin beni öptü" dediğinde daha fazla dinleyecek halim kalmamıştı. Ayağa kalktım. Barış kolumdan tuttu.
"Yalan söylüyor" dedi. Kız konuştu . Yüzüne tiksinç gülümsemesini yerleştirerek
"Ne yalanı ya , burayada burası ile ilgili bağlarını koparmaya gelmedin mi sen?" Dediğinde barış dahada sinirlendi ben ise hiçbirşey duymuyordum. Koşarak çıktım kafeden . Arkamdan koşuyordu.ama ışıkların tekrar yeşile dönmesi ile izimi kaybetmişti. Belkide yalandı söyledikleri , ama son zamanlardaki hareketleri fazlasıyla garipti , acaba doğru muydu ? Doğru olmamalıyı? Brn burda acılar içinde kıvranırken o kendine yeni bir aşk mı bulmuştu gerçekten?
Bu düşüncelerle boğuştuğum esnada mert geldi arkamdan kolumdan tuttu.
"Bırak yanlız kalmak istiyorum" dedi.
"Hayır yalnız kalmayacaksın, saçma sapan bir sebeble ağlamanı istemiyorum. Olayların devamını görseydin keşke yada bekleseydin" dedi. Tereddüt ettim . Bulduğumuz bir banka oturduk.
"O kız sen gittikten sonra ne dedi biliyor musun?, bak o dağlara çıkardığın yıldız sana ne kadar güveniyormuş görmüş oldun. Barışın yüzünün aldığı hali görmen lazımdı" dediğinde ağlamaha başladım.
"Ama şüpheli davranıyordu, sakladığı birşeyler vardı. Böyle düşünmem çok normal değil mi " dediğimde elimi tuttu.
"Hayır değil. Ne olursa olsun ona inanmalıydın, bunu sende çok iyi biliyorsun. Seninle o surat ifadesinden sonra konuşur mu bilmem, ama onu dinle . Sanırım eve gitti. " dediğinde hemen ayağa kalktım mertin yanağından öptüm.
"Teşekkür ederim" dediğimde saçımı sevdi.
"Salaksın malaksın ama seviyorum seni, git de gönlünü al hadi" dediğinde koşar adımlarla tıpış tıpış evin yolunu tuttum.