Destined By Fate

THIRTY SIX

Luna's POV

Last day namin ngayon ni Dean sa U.K at naisipan naming gumala sa London at kahit mahal ang fee para sa cross-country eh ginawa ko parin. Hindi ko kasi alam pero parang may pwersang tumutulak sa akin para pumunta ng London. Tanghaling tapat eh nag-gagala kaming mag-ina although malamig ang klima ditto kaya malakas ang loob ko tapos bigla kong naalala na ditto, sa London, lumaki si Deil.

Sa ngayon eh nasa loob kami ng isang supermarket sa may grocery section. Namimili kasi ako ng ipapasalubong sa family ko at kaibigan ko sa Pilipinas. Tulak-tulak ang isang cart eh hindi ko namalayan na nawawala nap ala si Dean sa tabi ko!! Diyos ko po!! Hindi ko kakayanin kapag nawala si Dean ditto sa London!!! Kaya iniwan ko muna ang cart ko sa isang tabi para hanapin si Dean. Malaki ang grocery store doon pero hindi ko iyon alintana dahil sa sobrang pag-aalala kay Dean.

Lumuwag ang paghinga ko nung nakita ko si Dean sa may pasta section at walang abog-abog eh pinuntahan ko agad siya at niyakap ng mahigpit.

"Dean!!" sigaw ko tapos pinuntahan ko siya agad.

"OMG you're here thank God!!" niyakap ko si Dean nang mahigpit at halos maiyak ako dahil sa pag-aalala.

"Dean sa susunod wag kang aalis ha! Papatayin mo ko sa pag-aalala!"

"Lu – Luna??" habang yakap ko si Dean eh isang pamilyar na boses ang narinig ko.

"De – Deil?" napatingin ako at si Deil ang nakita ko! OMG hindi ko siya nakilala dahil ang laki ng pinagbago ng itsura niya. Lalo siyang gumwapo at parang bumalik na yung dating masayahing Deil but suddenly tumulo ang luha niya at hindi ko napigilan ang sarili ko na punasan yung luha niya.

"Tahan ka na." gustong gusto kong yakapin ng mahigpit si Deil at gusto ko ring maiyak dahil hanggang ngayon sobrang mahal na mahal ko siya. Si Dean eh tahimik lang at tila nakikinig.

"Kamusta ka?" tanong niya sa akin at gusto kong sabihin sakanya na mahal na mahal ko pa rin siya.

"Okay lang ikaw ba?" sobrang starstruck ako kay Deil kaya yun lang ang naisagot ko.

"Mabuti naman. Ano palang ginagawa mo ditto?" mabuti na nga ba ang sitwasyon niya? Alam kong nasaktan siya nang sobra nung mas pinili kong magpakasal kay Miguel.

Nag-usap kaming dalawa kahit papaano at sabay kaming nagbayad sa cashier. He is insisting na siya nalang daw magbabayad nang ipinamili ko pero hindi ako pumayag pero nagpumilit siya about doon sa bola na hawak ni Dean. Wala akong nagawa dahil para sa bata naman at hindi sa akin.

(SA LABAS NG SUPERMARKET)

"Deil salamat sa ibinigay mo kay Dean ha!" ngumiti ako sakanya at si Dean naman tuwang-tuwa doon sa bola na bigay ng tatay niya. If only Deil knows na siya ang tatay ni Dean.

"Wala yun." Sagot niya sa akin.

"Oh Dean what will you say to tito Deil?" sabi ko kay Dean habang buhat buhat ko siya.

"Thank you tatay Deil." Nagulat ako dahil tinawag ni Dean na tatay si Deil!!! Yung reaksyon nang mukha ni Deil eh hindi maipinta. Tila napapaisip siya sa sinabi ni Dean. Pati ako hindi makapagsalita dahil hindi ko alam ang sasabihin ko then hinatak ni Dean yung coat ni Deil.