Belkıs,
Bugün hastaneden taburcu oldum. Eve gelir gelmez yaptığım ilk iş ise üzerimi değiştirip senin başına geçmem oldu. Hastanede yazdığım satırları sanal dünyaya aktardım.
O bembeyaz, ölüm kokulu odadan çıkıp habitatıma geri dönünce, son günler hayalmişçesine geçip gidecek, her şey yalandan ibaret bir şakaya dönüşecek diye beklerim sanmıştım. Aksine, eve geri dönünce gerçeklerle yüzleşmeye heveslendim. Korkularımdan kaçmak yerine onlarla savaşmayı istedim.
Hiç olmadığım kadar güçlü hissediyorum kendimi.
Endişelerim teker teker limandaki son vapura binip ayrıldılar. Yerlerine ise azim geldi oturdu. Baktı keskin gözlerle ufuğa, gökle denizin mavilerinin selamını aldı.
Ardından da bana hınzırlık içinde göz kırptı.
Yani demem o ki, haddini bildirmemiz gereken bir kanser var. Ve inan bana, şans kelimesi onun yanından bile geçemeyecek.
Fakat, ben erken gitmeliyim bugün, çünkü giremediğim sınavların telafisi için çalışmam gerek.
Duygularımı ise sınavlardan sonra sana mutlaka anlatacağım, söz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Günlük | Barış Ozansoy
FanfictionGünlük. Daha doğrusu bakkalın birinden iki liraya aldığım güzel yazı defterine karaladıklarımı beğenmeyince transfer ettiğim bilgisayarım. Sonra word belgesi çalışmayınca da terfi ettiğim metin belgelerim. İşte günlük derken o metin belgelerini kast...
