Ben geldim! Nasılsınız? Hepinizin iyi olduğunu umuyorum. Duygusal bir bölüm bizi bekliyor. Yukarıdaki müziği açıp okuyabilirsiniz. Tabii farklı bir müzik tercih etmek isterseniz o size kalmış zorunlu tutmuyorum kesinlikle. Neyse sizi daha fazla heyecanlandırmadan bölüm ile baş başa bırakayım. İyi okumalar!
"Artık benim mutluluk denen bir kavramım olmayacak. Daha mutsuz olmamak için..."
~Özdemir Asaf~
"Peki. Bir daha beni görmeyeceksiniz." Diyerek arka arka yürümeye başladım.
"Beni görmeyeceksiniz."
Yürümeye devam ediyordum.
"Görmeyeceksiniz..."
Cümlemin bitimiyle gözlerimi alan bir araba farı, kulaklarımı dolduran bir fren ve korkuyla bağıran üç kişinin sesi...
"Aylin!"
"Aylin!"
"Aylin!"
Korku yine iliklerime kadar işlemişti. Ne olacaktı şimdi? Ölecek miydim? Yoksa bu karanlık hayatımı yaşamaya devam mı edecektim?
Güçlü bir sarsıntıyla yere düştüm. Kulaklarımda sağır edici korna sesi...
Sımsıkı kapattığım gözlerimi, etraf sakinleşince açtım. İlk gördüğüm bana doğru koşan iki insandı. İlk hissettiğim ise beni kollarımdan ve belimden saran bir çift el.
"İyi misin?" Özgür'ün sesi tüylerimi diken diken etmişti. Aldırış etmeden olduğum yerden kalkmaya çalıştım. Ancak dönen dünyam buna izin vermedi.
"Dur dur, hemen kalkılmaz. Başın döner."
Ardından iki tanıdık ses,
"Aylin!"
"Abi iyi misiniz? Kızım sen deli misin ya yüreğimize iniyordu!"
Kafamı sol tarafımda kalan Özgür'e çevirdim.
Gözlerindeki o duyguyu tanıyordum: korku. Benim için korkmuştu. Hoşuma gitmeli miydi? Bilmiyordum.
Düşüncelerimden kurtulmak için bir elimle başımı tutarak diğer elimle de yerden destek alarak yavaşça doğruldum. Dünya yerli yerindeydi.
"Sen iyi misin abi? Yararlandın mı?" Poyraz elini Özgür'ün omzuna yerleştirdi.
"İyiyim, yaralanmadım."
"Piskopatlıklarindan ne zaman vazgeçeceksin acaba Aylin? Normal bir hayatın yok mu senin kızım? Bu ne atraksiyon?"
Sinirle gözlerimi devirdim. Sonuçta ben de her abimin böyle olmasını istemiyordum. Ayrıca ben psikopat değildim. Tamam, biraz olabilirim ama sadece biraz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PUSUDAKİ TEN
ChickLit..."Sana söz veriyorum anne asla babam gibi olmayacağım." ... Hayatında en değer verdiği insanı, annesini, daha beş yaşındayken babası tarafından öldürülen bir kız... nefret hariç bütün duygulardan arınmış, intikam için çarpan bir kalp... verilmiş...
