Juliana's POV
After ng bakasyon namin,my family decided to migrate in US. Ayaw ko,pero wala akong magagawa,choice nila yon. Kagabi pa ako tinatawagan nila Nica,pero wala akong masagot ni isa sa kanila. Kahit si Ivan,di ko masagot o mapapasok dito sa bahay. Ayoko lang na makita sila,baka maging sutil akong anak. Friday na ngayon,at linggo ang alis namin.
~•~
Nagkaroon ng onting salo-salo dito sa bahay,dahil mamayang gabi na ang flight namin. Maya-maya lang ay may dumating na di ko inaasahan,sila Ivan ay nandito,lahat sila. Niyakap nila ako pero nakay Ivan ang mata ko,his eyes,parang may gusto sabihin. Nakaka-touch to,shit.
"Ihahatid namin kayo" sabi ni Ivan nang tignan ko siya,pero agad siyang umiwas ng tingin.
Agad akong lumapit at kinausap siya "Okay ka lang?" I asked. Tumango lang siya bilang sagot. "You're not,tell me,why?" Pagpupumilit ko.
"You're leaving,at di ka na babalik. Paano ako? Kame?" Malungkot na sabi niya. Shit naman!
"I-I'm sorry" Ayun lang ang nasabi ko at niyakap siya. "Babalik ako,promise." Dagdag ko.
"I will wait. Ikaw at ikaw lang" Sabi na sa malamig na tono.
"I-I love you" Sabi ko. "I loveyou too" Ani niya at kiniss ang noo ko.
Nang makaratig kami sa airport ay agad na kaming nagcheck-in para sa mga bagahe. Di na din namin sila nakausap dahil anong oras na.
Pagsakay namin ng eroplano ay ang daming napasok sa aking isip. Ang tunay na dahilan kung bakit kami aalis ay papaoperahan na ako,wala e,lumala.
Agad kaming sinalubong ni mama sa airport,I miss her so much!
"Are you ready?" Agad na tanong niya. Tumango lang ako bilang sagot.
Makalipas ang ilang araw ay naconfine na ako sa ospital dito,ang bango dito,parang di siya public hospital. Ibang-iba kumpara sa Pilipinas.
Bumukas ang pinto at nakita ko si mama don,ngumiti siya pero bakas ang lungkot sa mata niya.
"Hi baby,ready ka na?" Tanong niya,tumango lang ako. "Lumaban ka ha,andito si mama para sayo" Sabi ni mama at nagsimula na siyang humikbi.
"Ma,kaya ko to." Sabi ko. Sana nga kaya mo,kayanin mo.
~•~
"Time of death,9:36 pm" Sabi ng doktor.
Iyakan lamang ang naririnig sa kwarto. Ang hagulgol ng kaniyang ina,na kanina lang ay kausap niya.
Di man natupad ang pangako niyang siya ay lalaban,pero mananatili siya sa tabi ng kaniyang pamilya at kaibigan para sila ay bantayan.
-THE END-
