Ivan's POV
"We're here. Ready ka na?" Tanong sakin ni Jordan,tumango lang ako bilang sagot.
"Gusto kong masigurado na sakin lang siya,at kaniya lang ako." Sabi ko.
Ngayon ang libing ni Juliana,I miss her so much. Nung nalaman kong wala na siya,ilang araw ako nakatulala. Pero alam kong ayaw niya na ganto ako,so I made my choice,na kahit alam kong walang bisa ang gagawin naming to,gusto ko na maikasal kay Juliana.
Tinignan ko ang buong simbahan,andun ang mga kaibigan namin. Sila Nica,sinuportahan nila ako sa balak kong gawin,as long as bumalik daw ako sa dati. Alam nila kung gaano ko kamahal si Juliana at alam nilang dito ako masaya.
Habang nag-iintay ako kay Juliana,tuloy-tuloy ang buhos ang aking luha di dahil sa lungkot,pero sa saya. Masaya ako kasi kahit wala na siya,alam kong akin lang siya.
"Do you take Juliana as your lawful wife,to have and to hold, from this day forward, for better or for worse, for richer or for poorer, in sickness and in health, to love and cherish until death do you part?" Tanong ni father.
"I do,I really do." Sagot ko at di na napigilan ang luha ko na bumagsak.
Nang matapos ang kasal,agad na ding binasbasan si Juliana papunta sa sementeryo.
"I love you my wife" Bulong ko sa kaniya. "Magaantay ako sayo sa pangalawa nating buhay,sana makita kita." Dagdag ko at hinalikan ko ang kaniyang kamay. "Hanggang sa muli,mahal"
