Seri Kaçırılma

KAÇIRILMALARIN NEDENİ

Polis

"Amirim, Dobong Dong'da yerde birinin eşyaları bırakılmış ve yerde kan var. Bu Choi Min Seo'ya ait olabilir."

"Onları getirin, yakınlarına gösterip onun olup olmadığını doğrulayalım."

"Amirim! Hatırlıyor musunuz Min Seo zanlıyı ihbar etmeye gelmişti. O ayakkabıyı araştırdığımız da ünlü bir tiyatrocuya ait olduğu doğrulandı. Yanına soru sormak için gittik ve bir şey fark ettim. Oyuncunun oynadığı oyun da bir kişi, 7 zayıf ve güzel kızları tek tek kaçırıyor. O kızlara kötü şeyler yapıyor ve 7 kız olduğun da hepsiyle evleniyor. Oyunun gidişatı bu şekilde."

"O zaman zanlı onun ayakkabısını alarak, onun oynadığı oyunun yolundan gidiyor."

"Evet amirim. Şimdiden 5 kişi kaçırıldı."

"Bu demek oluyor ki hepsine kötü kötü şeyler yapacak ve onlarla evlenecek. Kahretsin nasıl bulacağız bu pisliği?!"

Moyeon

Polisin aramasından sonra Min Seo'nun annesi ve ben koşar adımlarla evden çıkıp karakola doğru hızla yürümeye başladık. İçimizden o eşyaların Min Seo'ya ait olmaması için dua ediyorduk. Eğer ona aitse yıkılırdık daha çok çıkmaza girerdi.

Karakola geldiğimiz de amir hemen bizi odasına alarak eşyaları gösterdi. Korktuğumuz şeydi bu, evet Min Seo'nun eşyaları. Hayır bu onun başına gelmiş olamazdı. Eşyaları gördüğümüz de birden ağlama hissi geldi ve kendimi durduramadım.

Min Seo'nun annesi olanlara hâlen inanamazken eşyaları görür görmez, kızının olduğunu anlayıp daha çok ağlamaya başladı. Min Seo kaçırılmıştı, sürekli korktuğumuz şeydi bu.

Polis olanları anlatınca yapan kişinin amacını anlamıştık ve o an anladığım da bir kez daha içim parçalandı, duvarlar üstüme gelmeye başladı. Min Seo ve birçok kız bu pisliğin kurbanı olmuştu. 7 kız kaçırdıktan sonra hepsiyle evlenecekmiş bu da neydi böyle?

Karakoldan çıktıktan sonra yavaş adımlarla eve doğru yürümeye başladık ama ikimiz de ne konuşuyor ne de yüzü gülüyordu. Ben Min Seo'yu çok özlemiştim. Her zaman, her gün yüzünü gördüğüm, beraber büyüyüp beraber mutlu anılar yarattığım kişiyi özlemiştim.

Eve geldiğimiz de ikimiz de ruhsuzca konuşmadan içeri girmiştik. Eskiden evde Min Seo olurdu ne güzel. O güzel neşesi ve güzel gülümsemesiyle bizi mutlu ederdi. Artık yok onu bulamıyoruz, nerde nasıl durumda bilmiyoruz.

Min Seo'nun odasına girmiyordum çünkü orası onun anılarıyla dolu. Oraya girdiğim de yaptığımız her şey aklıma geliyor ve daha da çok kötü oluyordum. Min Seo bekle yakın da seni ve diğerlerini bulacağız..