Seri Kaçırılma

İŞKENCE

Min Seo

Küçük delikten dışarı bakmak istedim. Belki biri gelmiştir diye. Delikten zar zor baktığım da dışarda birilerini gördüm, etrafa bakınıyolardı. Üstlerinde ki kıyafetlerden onların polis olduğunu fark ettim. Polisi görünce bir umut bağırmaya başladım.

Polisler beni duyup bizi kurtarırlar diye avazım çıktığı kadar bağırmaya devam ettim. Biraz daha etrafa bakındıktan sonra bir yere doğru gittiler. Bu lanet küçük delik o tarafı göstermiyordu. Bir süre sonra geri geldiklerini gördüm. Çığlık atıyordum ama beni duymuyorlardı.

Etrafa baka baka gittiler. Hayır, bizi bırakıp gidemezlerdi. Bizi bu psikopatın elinden kurtarmalıydılar. Son birkez daha belki son birkez daha bağırırsam geri dönerlerdi düşüncesiyle bu sefer daha çok bağırdım ama işe yaramadı.

Bağırdıktan sonra adım sesleri duydum. Diğerleri yine bu sesleri duyar duymaz saklanmaya çalıştılar. Ben de korkuyordum artık o yüzden sesin her yaklaştığını duyduğum da geri geri gidiyordum. Ses bir süre sonra kesildi ve lanet o adam ortaya çıktı.

Düşünceler korkuyla birlikte beynimi kemiriyordu. Adam bana yaklaşarak demir parmaklıkta ki klidi çözdü ve yanıma geldi. Elinde demir sopası yoktu.

"Daha önceden anlaştığımızı düşünüyordum."

Sesini yavaştan yükseltiyordu ve ben, o her sesini yükselttikce korkuyordum.

"PEKİ NEDEN ŞİMDİ YİNE BAĞIRIYORSUN?! "

Kolumdan çekiştirdi ve bir sandalyeye bağladı. Sıkıca bağladığı için canım çok yanıyordu zaten önceki morarmalarım yeterince canımı acıtıyordu. Tekerlekli küçük bir masayı yanına çekti ve ordan bir jilet aldı.

"N-ne yapacaksın bana? B-bana zarar verme. B-ben sana birşey yapmadım."

"Kollarımda ki izleri görüyor musun? Bu izleri kendim yaptım. Şimdi sana ceza olarak aynısını yapacağım. Pürüzsüz kolların çok güzel olacak."

Bunu duyduktan sonra daha da çok korkmaya başladım. Elinde ki jileti koluma değdirdiğin de ve kesikler atmaya başladığın da acı çığlıklar atmaya ve ağlamaya  başladım. Kollarım çok kanıyordu. Aniden ve hızla yapılan kesikler canımı çok acıtıyordu.

Bir süre yaptıktan sonra beni sandalyeden çözüp yerime götürdü ve yatağa uzandırdı. Demir parmaklıkta ki kilidi takıp gitti. Kollarıma tekrar baktığım da kanamaya devam ettiğini gördüm. Korkudan bayılmaya başlıyordum. Lanet bilincim istemeden yine kapanıyordu