Seri Kaçırılma

GERÇEKLER

Polis

"Çocuklar sorgulama odasına alın şunu!"

Şüpheli kişiyi sorgu odasına aldıktan sonra sorgusuna ben girecektim. Odaya girdiğim de aşırı öfkeliydim çünkü o zararsız kızları kaçırıp neler yaptığını merak ediyordum.

"KIZLAR NERDE, ONLARA NELER YAPTIN?!"

"B-ben birşey yapmadım e-efendim."

"YALAN SÖYELEMEYİ KES, HERŞEY ORTADA. KIZLAR O HURDALIKTA MI?!"

"B-bilmiyorum, ben hiçbir şey bilmiyorum. B-beni bırakın."

"MADEM BİLMİYORSUN NEDEN KONUŞMADA ZORLANIYORSUN"

"B-ben suçsuzum."

Daha fazla kendimi tutamayıp suratına sert bir yumruk attım. Gerçi, kaçırılan kızlara kim bilir neler yaptı benim yaptığım ne ki.
Yumruk atmamla beraber sandalyeden düşmesi bir oldu. Dışarıdan gelen memur onu kaldırdı ve sakin olmamı söyledi yoksa odadan çıkmak zorunda kalıcaktım.

Kendime hakim olup sakin bir tonla konuşmaya çalıştım. Ne kadar kendimi tutamasam da tutmak zorundaydım bu herifle konuşmak için.

"Bana doğruyu söyle yoksa elimden bir kaza gelicek."

"T-tamam bana daha fazla zarar vermeyin. H-herşeyi anlatacağım. B-ben birşey yapmadım herşey o-onun suçu."

"Kimin?"

"Orda kalan bir genç. K-kızları kaçırıyor ve o hurdalığın deposuna  h-hapsediyor. Kızlara acımasızca şeyler yapıyor. Size yalan söyledim çünkü annem hasta ve o bana, annemi iyileştircek olan iğneyi veriyor. O iğne çok pahalı diye alamıyorum o yüzden bunu yapmak zorundaydım. B-benim bir suçum yok."

Moyeon

Dışarda merakla bekliyordum. Bana şuan o pisliğin sorgulandığını söylediler. İçımden bir ses nedense kızların o hurdalıkta olduğunu söylüyor ama ordalarsa neden fark edemedim ki?

Olup bitenleri daha Min Seo'nun annesine anlatmamıştım. Herşey kesinleşince anlatacaktım çünkü kesin olmayan birşey ona söyleyip onu umutlandırmak istemezdim.

Min Seo... İçimden bir ses adım adım yaklaştığımızı söylüyordu. Bu işin peşini bırakmayaktım.