[Angel's POV]
"Uy kambal, nandiyan na sundo mo."
Nasa kwarto pa ako at nag-aayos ng muka ko.
"Pakisabi naman saglit lang, last 5 minutes."
"Okiiii." lumabas na sa kwarto si Trish.
Ang aga naman kasi niya sa meeting time namin. Tsk.
"Ang aga mo naman kasi, namadali pa ako."
"Okay na naman kasi kahit di ka mag-ayos." puna naman niya
"Hay nako, teka, san ba tayo pupunta?"
"To meet my family."
"What?! Bakit?! Hindi pa naman tayo ah." sigaw ko
"Makasigaw naman, kambal!"
"Eh kasi naman tong si Ethan eh. Hindi ako ready! Tignan mo nga, simpleng dress lang suot ko."
"You look nice, di mo naman sila kailangan iimpress. They'll love you. I swear."
"Hindi lang naman kasi yun."
"Eh ano? My kuya?"
Natumpak niya naman ang isang dahilan kung bakit gulat na gulat ako.
"Don't worry, we have talked about it already. Matagal na. That's why he stopped messaging you, diba?"
Ayy, yun pala ang dahilan kung bakit di na ako tinetext or what ni Sir Enzo.
"Pero kasi."
"No buts, Angel. Tara na! Una na kami, Trish."
"Sure, enjoy guys."
Habang nasa kotse kami ay hindi ko mapigilang hindi kabahan.
Naramdaman ko naman ang kamay ni Ethan sa kamay ko.
"Calm down, Angel."
Napatingin naman ako sakanya. Sumulyap naman siya ng tingin saakin habang nagdadrive.
"They'll love you, I swear."
Tumango naman ako sakanya. Mas hinigpitan naman niya ang paghawak sa kamay ko.
Tumigil kami sa isang restaurant.
Pinagbuksan niya ako ng pintuan at dahan dahan naman akong bumaba. Yung kabog ng dibdib ko todo todo na.
"Ethan, hindi ko ata kaya."
"Kaya mo."
Hinawakan niya ulit ang kamay ko and naglakad na kami papasok sa restaurant.
Pagpasok namin ay nakita ko kaagad ang table kung nasan ang family niya. Nandun ang dad niya and mom niya. Nandun din si Sir Enzo at may girl. Ito ata yung girl na kapatid niya na bunso.
"Mom, dad." pagtawag niya sa nanay at tatay niya.
Nakangiti naman ako pero di ko alam if natural ba yung ngiti ko.
"You must be Angel." nakangiting sambit ng mom niya sakin.
"Opo. Hello po." sagot ko naman at nagbeso sakanya.
"Ang ganda ganda mo naman palang bata and you look so innocent and nice." sabi ng mom niya saakin.
"Ay thank you po." nakangiting sagot ko naman.
BINABASA MO ANG
Please Catch Me
JugendliteraturAngel Carmina Gamboa's story. Hindi naman kasi pwedeng turuan ang puso na magmahal. Kung pwede lang sana, edi sana hindi ko piniling mahalin ang kagaya niya. Kaya lang hindi naman kasi natin pwedeng ituro sa puso natin kung sino ang dapat na magustu...
