Please Catch Me

Chapter 30 - Make it Clear

[Angel's POV]

"Okay ka lang ba, Angel?" tanong ni Zig saakin

"Of course." sagot ko sakanya kahit ang totoo ay hindi naman talaga ako okay.

Paulit ulit ko kasing iniisip kung kakausapin ko na ba si Ethan at pakikinggan ko na ba siya.

"Ahhh okay ka nga lang, kaya yang kutsilyo ang pinangtitimpla mo sa kape." natatawang sambit niya

Doon ko naman napansin na kutsilyo nga yung hawak ko at pinanglilipat ko ng coffee sa mug ko.

"Shocks."

"Wanna share your burden with me?"

I don't know if kailangan ko ba ito ishare kay Zig. I mean, it's about me and Ethan and alam kong gusto ako ni Zig kasi diba umamin siya so if magsheshare ako sakanya magiging insensitive ako.

"Nah, it's okay." sagot ko sakanya

"You don't want to share it because it's about you and Ethan, tama ba?"

Napatingin naman ako sakanya and dahan dahan na tumango.

"Hmmm.... I'm okay." sagot naman niya saakin

"Wag na, atsaka isa pa hindi naman ito big deal."

"Okay sige, but if you changed your mind I'm always available to listen." sambit niya atsaka ako tinapik sa balikat at umalis sa pantry.

Hindi ko na alam talaga kung ano na ba ang dapat kong gawin.

Ang gulo gulo ng isip ko. May nagsasabi saakin na dapat kausapin ko na siya at pakinggan pero may pumipigil din saakin.

Oo, naniniwala naman ako na mahal niya ako. Kahit naman sinabi ko sakanya sa party na hindi niya talaga ako mahal, alam ko sa sarili ko na mahal niya naman ako kahit paano. Kaya lang, hindi lang nga sobra.

Hindi ko alam kung may makakaintindi ba sa mga sinasabi ko ngayon. Masyado na rin kasing magulo ang isip ko.

Mabilis na natapos ang araw ngayon. Hindi rin naman ako ganun na nakapagfocus sa trabaho ko.

Pagkalabas ko ng opisina ay nagulat ako ng tumambad sa harap ko si Hailey.

Napatingin siya saakin at unti-unting naglakad papalapit saakin.

"What are you doing here?"

"I came to talk with you."

****

"Ano ang gusto mo pag-usapan?" tanong ko sakanya ng makarating kami sa pinakamalapit na café.

"I want to make things clear." she said

"About?"

"About Ethan and you."

"I think, wala ka sa posisyon to clear things between us. It's our problem."

"Nasa posisyon ako to clear things out, Angel. If hindi kayang gawin ni Ethan sabihin sayo ang totoo, I can do it for him."

I don't know what to say anymore. Ayoko ng gulo and isa pa ayokong sakanya magmula. I kept quiet.

"Should I start?" tanong niya sakin

I looked at her and didn't utter a word.

"Siguro ito ang mabuting mangyari sainyo, Angel. Kailangan mo ng tapusin ang kung anong meron kayo ni Ethan. He loves me and you know that."

"Walang saamin, Hailey. Kung yan lang din ang gusto mo sabihin saakin, mauuna na ako." I was about to stand up ng magsalita ulit siya.

"You sit down. Hindi pa tapos ang usapan. Plus we're waiting for someone."

"I don't have time for this Hailey."

She smirked at me.

"I'm gonna tell you one last time para naman maramdaman mo, hindi ka mahal ni Ethan. Siguro konting pagmamahal lang dahil napunan mo yung pwesto ko ng panahon na wala ako and you made him happy, but you won't ever replace me in his heart kahit anong gawin mo. That's the truth."

Napakapit ako ng mahigpit sa bag ko, kasi alam kong totoo yun. Alam kong may point siya.

I was about to walk away dahil ayaw ko na makinig sa mga sinasabi niya. Pero nagsalita siya.

"There you are, Ethan." I can't move, it seems like my body's planted on the floor.

Umupo siya sa upuan sa may center. Pabilog kasi ang table namin.

I can't look at him.

"What's this all about, Hailey?" tanong niya

I'm composing myself right now. Ayokong umiyak sa harapan nila. Pero hindi naman ako makaalis, nakatayo pa rin ako sa harap nila.

"Let's tell her the truth, Ethan."

"Anong truth, Hailey?"

"That you love me. Na ako lang talaga ang mamahalin mo."

I don't want to hear it. Kaya kinuha ko na ang lahat ng lakas ko sa katawan para makaalis na sa pwestong iyon.

Tumulo ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan na lumabas.

Ayokong marinig, hindi pa ako handa.

Habang naglalakad ako ay may humila saakin at niyakap ako.

Hindi ko pa man nakikita kung sino siya ay alam kong si Ethan ito.

"You wanna hear the truth? I'll tell you the truth." bulong niya saakin

Hindi ako sumagot, sobrang lakas ng tibok ng puso ko. Napaiyak na rin ako habang nakayakap siya sakin.

Natatakot ako sa pwede niyang sabihin.

"I love you, Angel. That's the truth."

I felt that my sobs got louder ng marinig kong sabihin niya iyon. Sobrang lakas ng tibok ng puso ko.

"Shh. Don't cry, I know I made a huge mistake that night. I shouldn't have let go of your hand that night but I have to. Kailangan ko siyang ilayo sa party kasi ayokong magcause ng tsismis yun. I need to talk to her, once and for all." he sighed, "I never wanted to get back with her. All I wanted is to tell her that I loved her, before. Na ngayon iba na ang mahal ko and it's you Angel. It's always you. Don't be afraid na hindi mo kayang pantayan si Hailey sa puso ko kasi hindi mo naman talaga yun kaya."

I was dumbfounded when I heard him say na hindi ko kayang pantayan si Hailey sa puso niya. Then why is he choosing me?

"Hindi mo siya kayang pantayan kasi nilagpasan mo na. You loved me wholeheartedly and I love you so much for that. That night I thought I would really lose you, naisip ko mali ba na kinausap ko siya agad that night. Mali ba na ang naisip ko that night ay sabihin sakanyang hindi na dapat siya nagpakita pa dahil ikaw na ang mahal ko. Nablangko ang isip ko that night, and isa lang ang naiisip ko. I need to tell Hailey how much I love you, Angel and that I want her out of my life."

I was crying so hard when I heard his explanation.

I hugged him back while he caress my hair.

The next thing I knew is that Hailey already left.

Humiwalay siya sa pagkakayakap saakin.

And he looked me in the eyes.

"I love you, always remember that." he wiped off the tears in my eyes and he kissed me on my forhead.

"I love you too, Ethan."

---------