Yüreğimdeki Sarmaşık (KARADENİZ SERİSİ-II)

5 "Yüzük"

ALİ

Hep birlikte salona geçmiştik.

Loya tekli koltukta oturuyordu. İnatla bana bakmıyordu.

Herkes suskun bir şekilde birbirine bakıyordu.

En sonunda Mustafa Bey boğazını temizledi.

"Tekrardan hoş geldiniz." Dediğinde annem sıkıntıyla ona baktı.

"Hoş bulduk." Diye mırıldandı.

Bakışlarımı Loya'nın üstünden çekmiyordum.

Telefonunu çıkardı ve bir şeyler yazmaya başladı. Kaşlarım çatık bir hâlde onu izlemeye devam ettim.

Ne konuşulduğunu bile dinleyemiyordum..

Kime yazıyordu bu kız?

Aklıma Berat gelince sinirle ayağa kalktım.

Belki de onunla kaçma planları yapıyordu!

Hızla onun yanına gidip telefonunu elime aldığımda herkes şaşkınca bana bakıyordu.

Loya'nın bakışları bana dönerken ne olduğunu anlayamamış gibi bir hâli vardı.

'Savcı Bey' Diye kaydetmişti.

"Çok zor dayanıyorum."

Loya'nın mesajını okudum.

"Dayan güzelim benim, ben bunların hesabını soracağım! Seni nasıl tanımadığın birine vermeyi düşünürler?"

Kaşlarımı çattım.

"Ne olur gel artık, sana çok ihtiyacım var."

Kimdi bu?

"Geleceğim canımın en içi."

Bakışlarım yeniden Loya'yı bulurken şaşkınlıkla gözlerime baktı.

"S-Sen..." Ardından sustu.

Telefonu sıktım.

"Kim bu?" Sert sesimle birlikte Loya ayağa kalktı.

"Seni ilgilendirdiğini düşünmüyorum." Dedi.

Sinirle gözlerimi kapattım.

"Sana kim olduğunu sordum?!" Sesimi yükselttiğimde Loya bana yaklaştı.

"Ne oldu, kıskandın mı?" Diye sordu alayla.

"Kıskanırım tabii ki!" Onun kolunu tuttum. "Kim dedim?" Diye tekrarladım.

Hasan Bey'in sertçe öksürmesiyle birlikte onun kolunu bıraktım.

"Siz ne yapıyorsunuz?" Dediğinde Loya alayla güldü.

"Müstakbel damadınla tartışıyorduk dedeciğim." Ona kızgın bir bakış attım.

"Bir şey yok Hasan Bey, sadece saçma sapan şeyler düşündüm. Özür dileriz herkesten." Tam yerime geçecektim ki Hasan Bey beni durdurdu.

"İlk dakikadan kavga istemiyorum! Eğer bir sorununuz varsa çözüp gelebilirsiniz ama burada kavga edemezsiniz!" Loya tam bir şey söyleyecekti ki başımı salladım ve onun elinden tuttum.

"Dün dedeciğim diyordun?" Dediğinde göz devirdim.

"Loya-" Hasan Bey oturuşunu düzeltti.

"Sen de bana artık dede diyebilirsin oğlum." Başımı salladım.

"Nasıl isterseniz." Dedim.

Loya'yla birlikte onun odasına geçtiğimizde kapıyı kapattım.

"Kimdi lan o?" Dediğimde kahkaha attı.