"Ali, dokunabilirsin... Dokunsan hayır demem, kocamsın sonuçta." Dedim. "Birbirimize dokunabiliriz, hem ben de özledim." Ofladı."Loya emin olmam lazım... Dokunmak için delirsem de emin olmam lazım." Sinirle çarşafı sıktım.
"Dokunsan ölürsün sanki, ikimiz de istiyoruz. Hem yanına gecelikle yatsam ne yapabilirsin ki?" Onu yeniden kazanmam gerekiyordu.
Ali bana dokunmak için deliriyordu. Eğer onu etkilersem belki aramız biraz da olsa düzelebilirdi.
"Loya yalvarırım sus! Aklıma getirmemeye çalıştıkça resmen gözüme sokuyorsun!" Güldüm.
"Bir fotoğrafla bu kadar etkileneceğini düşünemedim." Dedim. "Bir tane daha atayım mı? Bu sütyenin takımı vardı ya hani, istersen külotu da giyebilirim." Ofladı.
"Allah'ım sen sabır ver!" Dediğinde kahkaha attım.
Birden kapıda bir hareketlenme olduğunda korkuyla kapıya baktım.
Emine Hanım bana bakıyordu! Korkuyla küçük bir çığlık attım!
"Loya, ne oldu?!" Ali'nin sesi telaşlı geliyordu.
"Kapat Ali kapat, annen tarafından basıldık!"
Profesyonel olarak kitap kapağı yapabilen biri varsa lütfen özelden bana ulaşsın.‼️
Yakında sizlere çok güzel bir sürprizim olacak!
Ve unutmadan; yine upuzun bir bölüm sizleri bekliyor olacak.😍
O yüzden herkes bir önceki bölüme oy vermeyi unutmasın. Ne kadar oy, o kadar kelime!☺️❤️
INSTAGRAM:
rumistt
rumeysagulhanhikayeleri
👆🏻👆🏻
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüreğimdeki Sarmaşık (KARADENİZ SERİSİ-II)
Ficção GeralAdam istemeye istemeye geldiği düğünde sıkıntıyla rastgele bir masayı seçip oturdu. Gözleri gelin ve damada kaydığında bir süre onların dansını izledi. Tam bakışlarını çekecekti ki gördüğü altın sarısı saçlarla birlikte adeta dili tutuldu. "Anneciği...