Yüreğimdeki Sarmaşık (KARADENİZ SERİSİ-II)

KESİT

Gözlerim küçük sandığımı ararken çok geçmeden bulmuştum.

Annem yine yerini değiştirmiş olmalıydı.

Hemen sandığı elime aldım ve kapağını açtım.

İçinin boş olduğunu görmemle birlikte kaşlarımı çattım.

Fotoğraflarımız, onun bana yazdığı mektup, bilekliği...

Hiçbir şey yoktu!

Hemen odamdan çıktım.

"Anne?!" Dedim. "Sandığın içi boş!" Telaşla ona baktığımda annem korkuyla bana baktı.

"Tamam Ayten, ben seni arayacağım." Dedi ve telefonunu kapattı.

"Sandığın içindekiler nerede?" Sakin sorumla birlikte sustu. "Anne anılarımı nereye koydun?!" Diye gürledim.

"Ş-Şey..." Sustu.

"Yoksa attın mı?" Dedim.

Annem bakışlarını kaçırdı.

"Anne attın mı?!" Diye bağırdım.

Gözlerimden yaşlar birer birer damlarken acıyla kendimi yere attım.

"Nasıl atarsın, sen nasıl bir annesin?" Öfkeyle ona baktım. "Anılarımı nasıl atarsın ya nasıl?!" Delirecek gibiydim...

Elimi defalarca yere vurdum ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım...

"Alisa, annem..." Annem yere eğildi. "Daha fazla onları görüp kendine eziyet etmeni istemedim. Yıllardır onlara bakıyorsun da ne oluyor? Hem böylesi senin için daha iyi olacak..." Dedi.

Acıyla bağırdım ve sehpada duran vazoya sertçe vurdum.

Vazo yanımda parçalara ayrılırken annem korkuyla çığlık attı.

"Alisa ne yapıyorsun?!" Dedi.

Kırılan bir parçayı aldım ve boğazıma götürdüm.

"Kendimi öldürürüm anne!" Dediğimde korkuyla bana baktı.

"Özür dilerim annem!" Dedi.

"Benim anılarıma nasıl kıydın, nasıl..." Hıçkırıklarım konuşmamı engellerken annem yanıma yaklaşmaya cesaret edemiyordu. "Gebereyim de kurtulayım artık! Sevdiğimin yanına gideyim, birbirimize kavuşalım... Çok özledim, artık dayanamıyorum!" Annem ağlamaya başladı.

"Sus Alisa yalvarırım sus! Sakın bir delilik yapma, benim senden ve babandan başka kimim var?"

Yeni bölümde Poyraz'ın aşkını okuyacağız... Onların aşkına değinmeden geçmek istemedim. Çünkü çok güzeller...❤️

INSTAGRAM:

rumeysagulhanhikayeleri

👆🏻👆🏻