LOYA
Saat henüz üçtü...
Sıkıntıyla yatağıma daha çok yayıldım.
Ali'nin gelmesine en az iki saat vardı.
Telefonumun çalmasıyla arayana baktım. Abim arıyordu.
"Alo?" Dedim.
"Benim bir tanem İstanbul'a gelmiş ve benim haberim yok! Gidip Beliz'e söylemişsin, bana hiçbir şey demiyorsun!" Diye kızdı.
Güldüm.
"Arar aramaz hemen kızıyorsun... İnsan önce bir hâlimi hatrımı sorar!" Diye homurdandım.
"Sus sen küçük cadı." Dedi alayla. "Ne zaman bize geleceksin?" İç çektim.
"Ali izin vermedi." Dedim üzüntüyle.
Abim durdu.
"Nasıl yani?" Sesi şaşkındı. "Ali izin vermedi mi?" Dedi.
"Yani yanlış anlama hemen! Hani onun ailesiyle pek iyi anlaşamıyorum ya, eğer hemen gidersek ayıp olur dedi. Ee haklı da adam, ben de hemen gelmeyeyim dedim." Dedim.
"O zaman hafta sonu gelin. Beliz de seni özlemiş. Bak yanımda kim var..." Duyduğum tuhaf seslerle birlikte kıkırdadım.
Alina bir şeyler söylemeye çalışıyordu.
"Ya abi ısırırım ben onu!" Gülümsedim. "Nasıl da güzel..." Abim güldü.
"Görmeden güzel olduğunu anlayabiliyorsun, anasına çekmiş." Dedi.
Gülmeden edemedim.
"Çok canlar yakacak minik." Dedim sevgiyle.
"Şş orada dur yavrum, o biraz zor! Alina değil de ben çok canlar yakarım, kızımdan uzak dursunlar." Küçük bir kahkaha attım.
"Abi seni inanılmaz özledim... Minik kuşu da özledim, Beliz'i de..." Güldü.
"Biz de özledik güzellik, hafta sonu bekliyoruz." Dedi.
"Eğer dayanamazsam iş yerini basabilirim haberin olsun." Güldü.
"Olur güzelim, her zaman gelebilirsin." Gülümsedim.
İyi ki onlar buradaydı...
"O zaman şimdi kapatıyorum, kendine iyi bak." Telefonu kapattıktan sonra yanıma koydum.
Ali hiç aramamıştı...
Beş kez aramama rağmen cevap vermemişti.
Telefonumu yeniden elime aldım ve ona mesaj attım.
"Ne olursa olsun telefonlarımı açabilirdin... Karınım ben senin! Beni telaşlandırmak hoşuna mı gidiyor?"
Ofladım ve cevap beklemeye başladım...
Beş dakika olmasına rağmen bir şey yazmamıştı!
"Seni çok özledim, ne olur sesini duyayım."
Dudağımı ısırdım.
Acaba öyle yazmasa mıydım?
Parmaklarım yeniden ekrana giderken kendimi durduramadım.
"Aliş lütfen aşkım, özledim diyorum da! Sinir etme beni de telefonunu aç, seni çok özledim."
Gururumu umursamadan yazmaya devam ettim.
"Sen de beni özledin biliyorum."
Cevap beklemeye başladım.
Gelmiyordu!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüreğimdeki Sarmaşık (KARADENİZ SERİSİ-II)
Ficción GeneralAdam istemeye istemeye geldiği düğünde sıkıntıyla rastgele bir masayı seçip oturdu. Gözleri gelin ve damada kaydığında bir süre onların dansını izledi. Tam bakışlarını çekecekti ki gördüğü altın sarısı saçlarla birlikte adeta dili tutuldu. "Anneciği...
