Yüreğimdeki Sarmaşık (KARADENİZ SERİSİ-II)

26 "Balayı"

ALİ

Gözlerimi araladığımda yanımda uyuyan kadını izledim.

Mışıl mışıl uyuyordu...

Gece sıcaktan bunalmış olacak ki örtüyü üzerimizden atmıştı. Bir bacağını da benim üstüme atmayı ihmal etmemişti.

Gülümsedim ve onun kokusunu içime çektim.

Rüya gibiydi...

İnanamıyordum...

Dün benim olmuştu, benim olmak istediğini kendi ağzıyla söylemişti.

Belki de hâlâ rüya görüyordum...

Boşanma işi, beni sevdiğini söylemesi, birlikte olmamız... Hepsi rüyaydı, kesinlikle rüyaydı!

Loya, benim karşılıksız aşkım... Bana gerçekten beni sevdiğini söylemiş olabilir miydi?

Yanağımda hissettiğim baskıyla birlikte yeniden ona baktım.

"Günaydın." Dedi tatlı bir sesle.

Kaşlarımı çattım ve ona ters ters baktım.

"Ne oldu?" Diye sordu. "Neden öyle bakıyorsun?" Gözlerini ovuşturdu.

Onun bu tatlılığına dayanamadım ve birden onun yanağını ısırdım.

Loya çığlık atarken kafama vurdu.

"Bırak, çok acıdı!" Diye bağırdığında geri çekildim. "Salak neden ısırıyorsun?" Diye kızdı.

Hâlâ onu inceliyordum...

"Ali, konuşsana!" Sinirle koluma vurdu. "Neden konuşmuyorsun?!" Dedi.

Loya'yı altıma çektiğimde gözlerime bakıyordu.

Elimi yavaşça yüzünde gezdirdim.

"Gerçek olup olmadığını anlamaya çalışıyordum." Dedim.

Loya şaşkınca yüzüme baktı.

"Beni bu yüzden mi ısırdın?" Diye sordu hayretle.

Gerçekten saçmaladığımı fark etmiştim...

Loya güldü ve uzanıp dudağımı öptü.

"Çok acıttın ama!" Yanağına sıcak bir öpücük kondurdum.

"Geçti mi?" Yavaşça başını salladı.

"Ben acıktım." Dedi ve ellerini göğsüme koydu. "Eğer üstümden kalkarsan sana çok güzel bir kahvaltı hazırlarım." Loya gerçekten mutlu gözüküyordu.

Yavaşça üstünden kalktım ve ona baktım.

"Sen Loya değilsin." Dedim.

Kaşlarını çattı ve anlamayarak bana baktı.

"Nasıl yani?" Onu izledim.

"Sabah uyanınca bana çemkirmen gerekiyordu, böyle öpüp koklamalarına alışık değilim ben!" Dedim.

Loya birkaç saniye aptalmışım gibi beni izledi.

"Ne yani, çemkirmemi mi isterdin?" Diye sordu.

"Kendimi hâlâ rüyada gibi hissediyorum. Bana çemkir de kendime geleyim." Loya kıkırdadı.

"Ya sen gerçekten alışmışsın, manyak herif! Çemkirdiğimde de çok üzülüyordun, şimdi mutluyuz ama çemkirmemi istiyorsun... Senin psikolojin gerçekten iyi değil." Dedi.

Onun küçük elini öptüm.

"Çemkir." Dediğimde güldü.

Birkaç saniye geçtikten sonra ciddi bir ifadeyle yüzüme baktı.