"Aries kızım buraya gelsene sana anlatacaklarım var" elinde bir not defteri vardı.
"Peki Minjoo teyze hemen geliyorum"
Hoseoka baktığımda git dercesine umursamaz bakışlar atmıştı.
"Geldim...."
"Bak şimdi seninle herşeyi konuşalım yani yapman gerekenleri. Sanırım kötü anlaşmamışsınız Hoseokla"
"Şey aslında ben bile bilmiyorum iyi mi anlaşıyoruz kötü mü?"
"Tamam bak burda Hoseok'un ihtiyacı olan ilaçlar yazılı ve burdada ayaklarının hızlı iyileşmesi için bazı şeyler. Bunları yapacağından hiç umutlu değilim"
"Onlar ne ki Minjoo teyze?'
"Haftada bir kaç gün bacaklarına ve sırtına masaj yapmamız gerekli fakat Hoseok buna daha önce izin vermedi"
"Bu kadar mı?"
"Bir de yürütmeye çalışmamız lazım"
"Tamam~"
"Yemek, uyku, ve lavabo olaylarını zaten biliyorsun"
"Evet biliyorum"
"Tabi birde banyo olayı var diğeriyle aynı. Sadece küvete uzanmasına yardımcı ol. Kıyafetlerini kendi halledecektir"
"Peki Minjo teyze"
"Vee eğer zorlanırsan ve ya sana kötü birşey yapmaya çalışırsa, seni üzerse söyle bana tamam mı?"
"Tamam"
"Ha az kalsın unutuyordum sen üniversiteyi bitirmişsin değil mi?
"Evet~"
"Ama Hoseokla yaşıtsın"
"Evet doğru sadece bir yıl erken gittiğim için öyle oldu"
"Senden bir şey isteyeceğim. Biliyorsun Hoseok'un daha 5 ayı var ama bu halinden dolayı gitmeyi reddediyor. Eğer olurda huysuzluğu tutmazsa ona yardımcı ol. Onunla biraz ders çalış. Bayan Jung derecelerinizin çok iyi olduğunu söyledi"
"Peki Minjoo teyze denerim"
"Ben gideyim o zaman"
Elindeki not defterini bana vererek uzaklaşmıştı.
Sanırım bu şey düşündüğümden daha zor olacaktı. En zoru da onu bu şeylere ikna etmekti.
Yeniden odaya geçtiğimde Hoseok yine dışarıyı seyr ediyordu.
"Eee Aries şu adamlara ders vermek için gitmek istemiyor musun?"
"Bunu konuşmuştuk"
"Böyle söyleyeceğini biliyordum ve o yüzdende ben hallettim bile"
"Hoseok..?"
"Efendim"
"Sen hiç dışarı çıkmıyor musun"
"Bu durumumdan sonra çıkmayı sevmiyorum"
"Peki ya o gün yağmur yağdığı gün neden dışarıdaydın. Yani o park oraya pek birileri uğramazdı"
"O gün gitmek istedim çünki o gün sevdiğim kızla tanışma yıldönümümüzdü"
Nedenini bilmediğim bir hiss kaplamıştı içimi. Korkumu? Hayır değildi. Kıskançlık mı? O da değildi. Sanırım pişmanlıktı. Onu daha önce görememiş, tanışamamış olmanın verdiği pişmanlık. Bilmiyordum. Tek bildiğim üzgün hissediyordum.
"Sevdiğin kız?"
"Evet sevdiğim kız"
"Peki o nerdeydi? Yani yanında kimse yoktu"
"Benim yanımda hiçbir zaman kimse olmadı ki"
"Seni üzmek iwtememişyim üzgünüm"
"Hayır zaten bu gerçekleri çoktan kabullendim. Artık canımı yakmıyorlar"
"Ama oraya gittin demek ki onu hala unutamamışsın Hoseok "
"Onu değil hatırları, onun için yaptığım aptallıkları unutamamıştım"
"Anlıyorum belkide yine bir araya gelirsiniz"
Burukça söylemiştim kendim bile istemezken.
Sessiz kalmıştı.
Hoşçakayyyy tatlışlarım😚😚😚
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hope Again∞JHope
Fanfiction"Yetişkiniçerikli kısımlar bulunmaktadır" İnsanlara umut olurken kendi umutları tükenen bir adam. Onu tekrar kendi özüne döndürmeye çalışan bir genç kız. "Ben yapamayacağım Aries olmayacak asla eski ben olmayacağım" "Peki ya olursan? Ya eski sen ol...
