"Yetişkiniçerikli kısımlar bulunmaktadır"
İnsanlara umut olurken kendi umutları tükenen bir adam. Onu tekrar kendi özüne döndürmeye çalışan bir genç kız.
"Ben yapamayacağım Aries olmayacak asla eski ben olmayacağım"
"Peki ya olursan? Ya eski sen ol...
-alo baba evdemisiniz? -evet kızım evdeyiz -tamam baba eve geliyorum. -ne oldu Aries birşey mi oldu? -evet baba. Ben artık çalışmayacağım sanırım. -neden Aries? -baba evde konuşalım. -hayır şu kadının numarası varmı annesinin... numarasını versene bana -baba boşver gerçekten konunun annesiyle bir alakası yok. -hayır konuşacağım bakalım kimmiş bu kadın? Numarayı da at.. Ayrıca kadının ismi ne? -Haeri... Jung Haeri..ama bir sorunum yok baba annesiyle gerçekten. -Aries hemen eve gelmelisin. Şuan her nerdeysen çabuk o evden çık ve buraya gel. -baba neler oluyor -hala o evdemisin? Eğer ordaysan hemen evden çık. Aries bak kızım beni dinle hemen evimize gel. -baba yoldayım zaten geliyorum -tamam bekliyorum seni. Dikkatli ol kızım -peki baba hoşçakal.
Bu neydi şuan gerçekten Hoseok'un garip nedenlerle benden uzaklaşması... babamın hemen eve gitmemi istemesi. Ayrıca birfen bire neden bu kadar tedirgin davranıyordu?
Peki ya ben.. benim istediklerim önemli değil miydi? Benim kalbim, benim hislerim önemli değil miydi? Onu severken ona nasıl uzak kalacaktım. Kalbimi paramparça etmişken onu tekrar affedebilirmiydim ki?
Ne bekliyordumki.. söylemişti işte o kızı unutamadığını onu hala sevdiğini ama belki yalandı... belki de başka birşey olmuştu...
Ne ola bilirdiki? Bir kaç haftaya iyileşecekti ve ben onu ayakta göremeyecekdim? Ona söz vermiştim...beraber el-ele yürüyeceğiz diye..ama sözümü tutamadım.
Benim mi suçumdı peki? Hayır... Beni sevmediğini söylemişti, yapamadığını söylemişti. Ne yani beni sevmek için kendini zorlamışmıydı? Neden yaptınki Hoseok? Zaten seni seviyordum. Zaten sen sevmesende aptal gibi sevmeye devam edecektim.
O aptal parkta seni gördükten sonra zaten her ne olutsa olsun yanınfa olmak istiyordum. Zaten yanında olup her yardım edecektim.
Neden içimdeki yangını daha fa ateşlemiştin ki? Neden?....
Gözyaşlarımı elimin tersiyle silerek taksiye oturduğumuz sokağı tarif ettim. Kendinde sabahtan beri yaptığım gibi başımı cama yaslayıp dışarıyo seyretmeye devam ettim.
Yarım saat sonra varmıştım zaten. Taksiden inerek parasını ödedim ve bavulumu zorlanarak da olsa indirmeyi başardım. Ama babam dışarıdaydı. Neden beni kapıda bekliyor ki?
"Baba?" Elimdeki bavulumu sürükleyerek yanına giderek sıkıca sarıldım. Beni güvenli kollarıyla sarmalamıştı hemen.
O sırada gözüm arkasındaki bavula takılmıştı. "Baba bu ne?"
"Kızım bak bunlar senin eşyaların"
"Benim mi? Neden bavuldalar baba?"
"Aries gitmelisin kızım"
"Nasıl? Nereye? baba neden gidiyorum ?"
"Kızım babana güven herşey iyiliğin için"
"Baba neler oluyor. Artık herkesin birşeyler saklamasından bıktım. Hiçbiryere gitmeyeceğim".
"Kızım şimdiye kadar beni hep dinledin ve şimdi de dinle.... lütfen kızım"
"Baba ben istemiyorum. Ben neden gidiyorum ki? Ben karfeşimi bırakamam. Alıştığım bu evi bu sokağı bırakamam. Sizi bırakmam baba. Hem ben yalnız ne yapa bilirim?"
"Yalnız olmayacaksın zaten kızım. Birazdan seni götürecek"
"Nasıl yani yalnız olmayacaksın. Baba ben sizden başkasını istemiyorum. Ne olur anlat artık neden gidiyorum...
Kim götürecek beni baba?"
Tam o sırada evin hemen önünde kırmızı bir araba durmuştu. Baya pahalı bir arabaydı. Ama arabadan daha çok şuan için içindeki şahıs önemliydi.
Arabadan biri indiğinde dikkatlice kim olduğuna bakıyordum. Gözlüklerini çıkarsa daha net anlardım ama....
Bir dakika bu olamazdı değilmi? Şuan gözlerim bana ıyun oynuyordu. Şuan buraya yaklaşan....
.......Minki??.....
Evvet baya uzunca bir aradan sonra paylaştım.
Hoşçakayyy🤗🤗🤗
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
