Hope Again∞JHope

...62...

Hoseok
Anneannemin ölümünden sonra evde garip bir sessizlik vardı. En önemli olansa annemin yüzündeki benimkiyle aynı olan ifadeydi. Sanki bir tarafı üzülürken diğer tarafı aynı benim gibi mutluydu.

Haberi duyduğum ilk andan Aries'i tekrar aramaya başlamıştım ama yaptıklarım bir sonuç vermiyordu.

Ailesi yaşadıkları adresten taşınmıştı. Taehyung ve Jungkook da birşey bilmiyordu. Onu sorabileceğim başka kimse yoktu. Kaç aydır onu görmüyordum ve eğer bu böyle devam edecekse sanırım onsuzluğa daha fazla dayanamayacağım....

Aries..
"Hey Minki bak sen şu söylediğin şeyden emin misin?"

"Eminim sen güven bana"

Yanaklarımı şişirerek bir kaç kıyafetimi bavula sıkıştırdım.

"Yani ben hiç böyle bir işte çalışmadım. Yapabileceğimden emin değilim"

Gülümseyerek karşımdaki koltuklardan birine yayılmıştı.

"Anlamayacak ne var? Zaten iki asistan olacaksınız. İşte diğeri sana yardım edecektir. Hem sen değil miydin evde sıkılıyorum diyen?"

"Offff pekii"
Bir kaç parça daha alarak bavulumu kapatarak bi kenara bıraktım.

"Minki şimdi orda hava nasıldır. Yani bir aydır burdayız. Fazla değişmemiştir değil mi?"

"Hayır Aries. Sen neden Seoul'a dönmek istemiyorsun?"

Omuz silkerek bavulumu koltukların yanına kadar sürükledim.

"Acaba neden?"

"Tamam tamam anladım. Ayrıca biliyorsun sana özel doğum günü hediyem var. O yüzden Seoul'a dönmeliyiz"

Kaç zamandır tutturmuştu sana özel sürprizim var diye. Zaten çalışmayı bırak sırf bu yüzden tekrar geri dönmek istiyordum. Son bir aydır Amerikaya seyahet diye gitmiş ama buraya yerleşmiştik. Son olaydan sonra onunla bir hafta konuşmasamda yaptığımın aptallık olduğunu düşünerek barışmıştım.

Yani beni birşeyler için zorlamamıştı. Benden hoşlanıyordu, bana karşı iyi davranıyordu, yanlış hiçbirşey yapmıyordu. O yüzden sanırım ona karşı daha iyi birine dönüşmüştüm. Arkadaş olmuştuk tabi en azından benim açımdan öyleydi.

Amerikaya geldikten sonra sevdiğim saçlarımla vedalaşmıştım ve omzumdan hafif aşağıya kadar kestirerek koyu kırmızıya boyatmıştım. Bence çok güzel olmuştu. İlk defa bu kadar cesurca bir hareket yapmıştım belkide... yada ilk değildi. Zaten her zaman kafama eseni yapıyordum.

"Çıkalım mı Aries ben hazırım"

Başımla onaylayarak bavuluma uzandığımda öne geçerek bavulu kapmış ve sırıtarak ilerliyordu.

"Önce bir şeyeler yiyelim ne dersin?"

"Olur~"

~

"Aries ne yemek istersin?"

Kore yemeklerininde olduğuçok şık bir yere gelmiştik ve şuan ne olsa yerdim. Ama daha çok susamıştım.

"Bilmem önce birşeyler mi içsek?"

Başını hafifçe sallayarak menüden içeceklere baktı.

Ona bakarak güldüğümü anladığında şüpheci bakışlarını üzerimde hissetmiştim.

"Hey ne? ne var Aries?"

"Minki şuan arkanda duran kocaman ayıcıkla birlikte çok tatlı gözüküyorsunuz"