Hope Again∞JHope

⫷18⫸

"İyileşmeni istiyorum çünki..."

"Çünki?"

"Çünki sana bu acıyı kim yaşattı bu kadar umutsuz olmanı kim sağladıysa ona inat iyileşmeni istiyorum. Sana iyi olmayacağını söyleyen herkese inat iyileşmeni istiyorum. Asla düzelmeyeceğini söyleyen iç sesine inat iyileşmeni istiyorum.

Bilmiyorum anlıyor musun bilmiyorum seni üzgün görmek istemiyorum, seni her gün bu pencereden dışarıya büyük bir hasretle bakarken görmek istemiyorum, annenin söylediği gibi eski neşeli hallerini görmek istiyorum. Gülümsemeni görmek istiyorum, gülümsediğinde oluşan gamzelerini, kısılan gözlerini görmek istiyorum. Kısacası seni mutlu görmek istiyorum"

İçimde tuttuğum herşeyi ortaya dökmüştüm resmen.

Elinin birini indirerek yavaşça belime götürerek beni kendine doğru çekerek vücudumu kendininkine daha da yaklaştırmıştı.

Garip bir ifadeyle yüzüme bakıyordu. Yüzünü yaklaştırarak bakışlarını dudaklarıma indirmiş ve yavaşça dudağıma yönelmişti. Onu öpmek istiyor muydum belki evet çünki ben ondan hoşlanıyordum sanırım kendime bile söyleyemediğim gerçek buydu. Her şeye rağmen burda kalmak istememin nedeni buydu. Ama yapamazdım bu doğru değildi.

"Yapma Hoseok........

...........Bu şekilde yakın davranma. Çünki şuan kendini kandırıyorsun. Sen başka birini seviyorsun doğru muyum?"

Bu sefer şaşırmış gibi bakmıştı gözlerime.

"O yüzden kendini kandırma Hoseok. Bunu yapman kendini iyi hissettirmeyecek. Sanırım en kötü hissedecek olanda ben olacağım....

Beni başka şeyler düşünmeye itekleme"

Uzaklaşarak son kez uzunca gözlerime bakmıştı.

"İt beni Aries"

"Ne?"

"Üzerinden it beni diyorum. Karşı çıkmayacağım şimdi. Hadi it kalkamayacağımı biliyor olmalısın"

"Seni itmem Hoseok"
Kollarımı beline dolayarak yavaşça sağıma doğru yatağa düşürmüştüm.

Kendimde hiçbirşey söylemeden kalkmıştım.

"Şimdi kaldığımız yerden devam edelim"

Bir sürelik sessizliğini bozmuştu
"Gerçekten Aries hiçbirşey olmamış gibi nasıl davrana biliyorsun?"

"Ne yapmamı istiyorsun? Neden yaptığını mı sorayım? Yada neden beni öpmek istediğini mi?.....

....... Hoseok belki sana göre küçük bi çocuk gibi hareketler yapıyor ola bilirim ama inan bana senin bildiğinden daha iyi anlar, analiz ederim. Ben biliyorum... O gün o parka kimin için gittiysen şu anda kalbinde de o kişi var.

O yüzden sormayacağım. Nedenini ben de bilmiyorum belki bir anlık beni ona benzetmişsindir yada başka bir şey. Sadece bildiğim benim burdan gitmemi istemen...

Ama üzgünüm gitmeyeceğim. En azından sen iyileşene kadar.

İşte o zaman beni görmek istemezsen görmeyeceksin. Ama şuan senin için birşeyler yapmaya niyetliyim. İster başkasını sev ister kötü davran umurumda bile değil. Nedenini tekrar sorarsan az öncekilerden farksız cevaplar vereceğim.

Şimdi ne kadar çabuk başlarsak o kadar çok yol alırız değil mi?

"Aries ben... biliyorum. Olmayacağını biliyorum"

"Neyin olmayacağını?"

Tekrar gidip yatağa oturdum. Benim oturmamla o da doğrulmaya çalıştığında yardımcı olarak sırtını yatak başlığına yasladım.

"Hoseok şunu açıkça söylesene. Zaten kimseye söylemeyeceğim. Aramızda kalacak. Anlata bilirsin"

"Ben doktorla babam konuşurken duydum"

"Neyi duydun?"

"Tam bir ay tedavim için hastaneye gitmiştim ve o gün ya iyi sonuç yada kötü sonuçla ilgili bilgi verilecekti. Babam iyi olacağımı. İyileşmeye doğru gittiğimi söyledi ama..."

"Ama ne?"

"Ama bilmediği birşey vardı ben onları konuşurken duymuştum.... Doktor ona tedaviye karşı bir tepki vermediğimi söylemişti.

Lanet olsunki bir daha belki de yürüyemeyeceğimi söylemişti. O ana kadar kırılan umutlarımı tekrar toparlamıştım ve işte onu duyduğum zaman tekrar paramparça oldular. Artık parçaları bile bulamıyorum. Bulmak istemiyorum. Bu sefer tekrar aynı şeyin olmasını istemiyorum O parçaların bu sefer toza dönüşmesini istemiyorum"

"Ya toza dönüşmek yerine o parçalar tekrar birleşirse.... ya tekrar-"

"Öyle bir şey olmayacak Aries"