"Şey aslında ben gitsem iyi olu-"
"İçeri geç Aries"
Bu sefer Hoseok söylediği için birşey demeden ardından ben içeri geçtim.
Kolidor boyunca tavandaki avizelere gözüm takılmıştı. Her yer kusursuz düzenlenmişti. Vee şuan düşünüyorumda kıyafetlerine bakınca sanırım az önceki kadın hizmetliydi.
Sonunda geniş ve koridora göre daha ferah ve beyazın hakim olduğu salona varmıştık
Şöminenin yanında çok güzel bir kadın oturmuştu. Zarif bir şekilde kahvesinden yudumlayarak kitap okuyordu ve geldiğimizi farketmemişti.
"Hanımefendi..."
Az önceki kadının seslenmesiyle kadın bize taraf dönmüştü. Biranda şaşırmış bir ifadeyle ayağa kalkarak bize doğru ilerlediğinde ne yapacağımı şaşırmıştım.
"Ahh hoşgeldin oğlum"
Demek annesiydi..
"Misafirimiz mi var? Çok güzel "
"Hayır Bayan Jung lütfen hanımefendiye bir taksi çağırın"
Az önce annesine bayan Jung mu demişti o?
"Evet aslında benim evinize gelmem bile doğru değil sanırım yani sadece-"
"Sadece ben çağırdım dışarıda yağmur çok güçlü. Neyse siz halledersiniz ben odama çıkıyorum"
Bana taraf dönmüştü.
"Teşekkürler. Güzelce gidin"
"Ahh asıl ben teşekkür ederim"
Merdivenleri çıkamayacağı için merdivenlerin hemen yanında camdan kısa mesafeli bir asansör vardı. Onunla yukarı kata çıkmıştı.
"Ona aldırmayın o böyledir"
"Şey sorun değil zaten ben de gitmeliyim kardeşim beni bekliyor"
"Bu arada ben Jung Haeri Hoseokun annesiyim"
"Özür dilerim. Memnun oldum bende Aries... Nam Aries"
"Aslında farketmişsindir seni gördüğümüzde çok şaşırdık"
"Şey~ evet farkettim"
"Çünki baya uzun süredir bu eve Hoseok la gelen ilk kişisin. Yani nerdeyse 5 aydır kimseyle buluşmuyor ve eve davet etmiyordu"
"Anladım kötü olmalı"
"İstersen taksin gelene kadar biraz oturalım"
"Doğru olurmu?"
"Litfen çekinme otur seni merak ettim. Bunca zaman sonra bunu nasıl başardın?"
Koltukları işaret ettiğinde onunla birlikte oturdum.
"Hanımefendi aslında özel birşey yapmadım. Yani sadece yağmur güçlenmişti ve ıslanmasın diye-"
"Anlıyorum kızım garipseme sadece bilirsin o... o böyle değildi o şuanki olan kişi değildi"
Konuşmalarını anlamya çalışıyordum ama... sanki daha çok dertleşmek istiyor gibiydi.
"Gördüğün gibi Hoseok'un ayakları felç yani bir kaza sonrası böyle oldu ve işte o günden sonra o benim oğlum olan Hoseok değil. Sana bunları anlatmam belkide sana garip geliyordur yani nede olsa seni tanımıyorum ama bilmiyorum bana çok yakınmışsın gibi geldin"
"Şeyy teşekkür ederim"
"5 aydır tam 5 aydır kimseyle görüşmüyor. Bazen haftalarca dışarı bile çıkmıyor. Sanki kendini insanlardan saklıyor yani demek istediğim kimseyle konuşmamaya göz kontağı bile kurmamaya çalışıyor. Bu gün seni görünce o yüzden bu kadar sevindim ve şaşırdım"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hope Again∞JHope
Fanfic"Yetişkiniçerikli kısımlar bulunmaktadır" İnsanlara umut olurken kendi umutları tükenen bir adam. Onu tekrar kendi özüne döndürmeye çalışan bir genç kız. "Ben yapamayacağım Aries olmayacak asla eski ben olmayacağım" "Peki ya olursan? Ya eski sen ol...
