Hope Again∞JHope

...42...

Arkadaşlar 2 bölüm yayımladım 41.bölümi okumayı unutmayın.

H-Hadi gidelim burada beklemenin anlamı yok zaten

"Peki"

~

Hoseokun da oturmasına yardım ederek hemen yanında oturmuş çadırın tavanını seyrediyorduk.

"Yemek güzeldi değil mi?"

H-Hıhı

"Sanırım dışarda yediğimiz için belkide öyle geldi"

H-Ola bilir.

"Bilerek mi yapıyorsun"

H-Neyi?

"Böyle kısa kısa cevaplar veriyorsun"

H-Hayır sadece olanları düşünüyorum.

"Hangi olanları?"

H-Haniyle olan olayları

"Nesini düşünüyorsun?"

H-Bilmem onu nasıl sevmiştim onu düşünüyorum. Yani böyle birine nasıl aşık olmuştum ben.

"Hey benim yanımda iyi yada kötü o kızı düşünmeyi keser misin? Onu değil beni düşünmelisin"

"Seni her zaman düşünüyorum zaten Aries. Ama hep düşünmem iyi olmaz"

"Neden?"

"Çünki düşüncemdeki şeyleri uygulamak isterim o zaman"

"Ne gibi şeyler"

Yüzünü bana doğru döndürerek gülümsemişti...

"Bunları duymak istemezsin"

"Yah ama bu yaptığın doğru değil. Beni merakta bırakıyorsun"

"Neyi merak ediyorsun?"

"Aklında dolanan düşünceleri, fikirleri"

"Hmmm anladım"

"Yaa anladım ne söylemeyecek misin?"

"Hayır"

"Yah sen bana söylemiyorsun yani?"

"Aynen söyleyemem"

"Görürsün sen. Gidip bende başka çadırda kalırım"

"Kendin bilirsin o zaman Hani de çadırımızı ele geçirir"

"Aishh Hoseok ne diyorsun seni.... görürsün sen"

" Ne şimdi ne yapacaksın?"

"Hiçbirşey gideceğim. Jungkook ve Teyung'la kalacağım. Seninde yanına Hani mi gelir başkası mı gelir umrumda değil. Ne bok yerseniz yiyin"

Sinirden ne dediğimin farkında değildim. Sırtımı ona doğru dönerek bekliyordum. On saniye içinde bir şey söylemezse gerçekten gidecektim.

1...2...3....4...5...6...7..8...9...10...
Kahretsin..
Sinirle gitmek için kalkacağım zaman Belime dolanan kollarla yerimde kenetlenmiştim

"Yah bırak beni... bırak diyorum anlamıyor musun? Bırak zaten gitmeme dünden razısın"

Hiçbirşey söylemeden beni kendine doğru çekerek sırtımı kendine yaslamıştı.Çenesini omzuma koyarak derin bir nefes almış ve kulağıma yaklaşmıştı.

"Bırak diyorum.. Yaaa bıraksana. Lanet olsun bırak dedim sana. Birde bana sarılıyor. Benim burdan gitmem umrunda bile değil birde sarılıyor musun. Bırakkk"

Sinirle kıvranırken eliyle ağzımı sıkıca kapatmıştı.

"Düşündüğüm şeyi gerçekten bu kadar çok duymak istiyorsan söylerim. Ama önce şunu belirteyim seni kızdırmayı seviyorum. Yoksa Hani ve ya diğeri herkimse artık sikimde değil...