[OMEGAVERSE] Fic BTS : Wordless Kookmin Ft.Jinmin

CHAPTER 12

"ยิ่งกว่านั้นทำไมจีซองถึงไปอยู่ที่บ้านหลังนั้น"
ยุนกิขมวดคิ้วเข้าหากันทันทีที่แทมินบอกว่าจีซองกลับไปที่บ้านหลังนั้น แววตาอ่อนโยนที่มองน้องชายสุดที่รักของเขาแปรเปลี่ยนเป็นแววตาที่แข็งกร้าวอยู่ชั่วครู่ก่อนจะเปลี่ยนกลับมาให้เป็นเหมือนเดิม

'บางที มันคงถึงเวลาที่ฉันจะต้องจัดการเรื่องบ้านหลังนั้นแล้วล่ะ'

อัลฟ่าทั้งสองนั่งเฝ้าน้องชายของตัวเองที่นอนจนถึงเช้า โอเมก้าตรงหน้าก็ไม่มีท่าที่จะตื่นขึ้นมาเลยสักนิด ความกระวนกระวายใจจึงเริ่มเข้าครอบคลุมผู้เป็นพี่ชาย เขาเป็นห่วงจีซอง มากพอที่พี่ชายคนหนึ่งจะเป็นห่วงน้องของตัวเองได้

"นี่มันนานแล้วนะแทมิน ทำไมจีซองถึงยังไม่ฟื้นอีก"

"ใจเย็นก่อนสิยุนกิ"

"จะให้เย็นได้ยังไง นายไม่เห็นรึ-"
ยุนกิหันไปตะคอกใส่แทมินที่นั่งนิ่งดูไม่เดือดร้อนอะไรกับเขาเลยสักนิด แต่ยังไม่ทันพูดจบประโยคเสียงของคนที่นอนบนเตียงก็ทำให้อัลฟ่าทั้งคู่ต้องรีบเข้าไปหาทันที

"จีซอง"

"ยะ อย่า อย่าทำอะไรผมนะ"
โอเมก้ายกมือขึ้นปัดทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ใกล้ตัวเขาออกคล้ายกับการป้องกันตัวโดยที่ไม่แม้แต่จะลืมตาขึ้นมามองเลยสักนิด จนอัลฟ่าทั้งสองต้องพยายามจับมือเล็กทั้งสองไว้แล้วเรียกชื่อให้ได้สติ

"จีซองนี่พี่ไง ลืมตาสิ"
คนตัวเล็กส่ายหัวไปมาพร้อมกับพยายามขยับหนีออก เหมือนกับว่าเขาไม่ได้ยินสิ่งที่อัลฟ่าพูดเลยสักนิด ในหัวของจีซองมีแต่ความเจ็บปวด ความกลัว ภาพตรงหน้าที่เป็นพี่ชายทั้งสองจีซองก็มองเป็นคนอื่น คนอื่นที่พยายามจะทำร้ายเขา

"ฮึก ปล่อย ไม่เอา ไม่เอาแล้ว เจ็บ ฮือออ"
คนตัวเล็กยกแขนขึ้นมากอดตัวเอง ตาเรียวรีปิดลงอย่างแน่นราวกับว่าไม่ต้องการจะเห็นภาพเบื้องหน้า ภาพของชายแปลกหน้าที่จับตัวเขาแล้วพยายามจะทำอะไรกับเขาสักอย่าง พวกเขากำลังจะฉีดบางสิ่งบางอย่างเข้ามาที่ตัว บางสิ่งบางอย่างที่ทำให้เขาเจ็บมาก มันเหมือนกับว่าร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ความเจ็บปวดมากมายถาโถมเข้าตัวจนไม่อาจที่จะทนได้ จีซองไม่สามารถรับรู้อะไรได้เลยนอกจากความเจ็บปวด