[OMEGAVERSE] Fic BTS : Wordless Kookmin Ft.Jinmin

CHAPTER 18

เบต้าตัวน้อยที่กำลังหลับพริ้มอยู่บนเตียงหลังใหญ่แสนอบอุ่นซึ่งเคยมีคุณหมอจองกุกเป็นเจ้าของพลิกตัวไปมาด้วยความหงุดหงิดเพราะแสงแดดยามเช้าทำให้รู้สึกร้อนจนในที่สุดก็ต้องตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย มือเรียวเล็กยกขึ้นขยี้ตาตัวเองเบาๆ ก่อนจะค่อยๆพาตนเองลงมาจากเตียงแล้วเดินออกไปนอกห้องเพื่อหาน้ำดื่ม แต่พาเดินออกมาคนตัวเล็กก็ต้องหยุดกะทันหันเมื่อเห็นคนที่ควรจะไปทำงานนั่งดูโทรทัศน์อยู่ที่โซฟา

'ทำไมวันนี้คุณหมอไม่ไปทำงานอีกแล้ว'

"อ้าวจีมิน ตื่นแล้วเหรอ หิวรึยัง หมอทำแซนด์วิชที่เราชอบไว้ให้"
คุณหมอเลิกสนใจข่าวในโทรทัศน์ตรงหน้าแล้วหันมาเอ่ยทักทายเบต้าตัวน้อยที่เพิ่งตื่นนอนด้วยรอยยิ้ม มือหนาวางรีโมทในมือลงก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วเดินไปหาเด็กที่ยืนขมวดคิ้วเป็นปมใส่เขาอยู่

"คุณหมอไม่สบายเหรอ"
มันเป็นประโยคแรกของเบต้าตรงหน้าที่พูดขึ้นมาเมื่อเขาเดินเข้าไปหา สีหน้าของจีมินบ่งบอกว่ากำลังรู้สึกเป็นห่วงเขาไม่ต่างจากตอนที่เขาเป็นไข้นอนซมตอนนั้นเลย น่ารักเสียจริง

"เปล่าหรอก หมอสบายดี"
เมื่อได้รับคำตอบจากปากคุณหมอพร้อมรอยยิ้มจีมินก็ยิ่งขมวดคิ้วมากกว่าเดิม ใบหน้าหวานก้มลงเล็กน้อย คิดแล้วคิดอีกกับคำตอบของคนตรงหน้า ในเมื่อสบายดีแล้วทำไมถึงไม่ไปทำงาน ก่อนที่คนตัวเล็กจะสงสัยไปมากกว่านี้ความอบอุ่นก็แผ่ซ่านไปทั่วหัวจนต้องเงยหน้าขึ้นมอง

"สงสัยว่าทำไมหมอถึงไม่ไปทำงานเหรอ" 
จีมินพยักหน้าตอบทั้งๆที่ยังคงมองใบหน้าของคุณหมออยู่

"วันนี้ไม่มีเวรตรวจน่ะ เลยจะพาจีมินออกไปเที่ยว อยากไปรึเปล่า"
มือหนาขยี้ผมของเด็กน้อยเบาๆ พร้อมกับย่อตัวลงเล็กน้อยให้ใบหน้าของตนเองอยู่ในระดับเดียวกันกับใบหน้าของจีมิน หน้าผากของทั้งคู่ชิดกันจนจีมินสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนๆของอีกฝ่าย  เด็กน้อยพยักหน้าตอบเบาๆ ฟันซี่เล็กเผลอกันริมฝีปากสีชมพูสวยของตนเองด้วยความลืมตัว  ทุกการกระทำของเบต้าตรงหน้าอยู่ในสายตาของจองกุกเสมอ แต่เขาก็เลือกที่จะมองผ่านมันไปแล้วผละตัวออกมาก่อนจะเปลี่ยนเรื่องเมื่อเขาได้คำตอบจากคนตัวเล็กแล้ว