[OMEGAVERSE] Fic BTS : Wordless Kookmin Ft.Jinmin

CHAPTER 30

โอเมก้าตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกที่แปลกไป ดวงตาใสมองไปรอบตัวเพื่อหาคนที่มักจะมาปลุกเขาให้ลงไปทานข้าวอยู่เสมอๆ แต่วันนี้กลับไม่เจอ จีมินหันไปมองดูนาฬิกาพบว่าตอนนี้เกือบจะบ่ายแล้ว นี่เขาหลับนานมากขนาดนี้เลยเหรอ จีมินส่ายหัวเล็กน้อยก่อนจะลุกลงจากเตียง

ร่างเล็กเดินลงมายันชั้นล่างเพื่อหาอะไรทานพลางมองหาคุณหมอไปด้วย ไม่รู้ทำไมเขาถึงอยากเจอคุณหมอนัก อยากจะเข้าไปดมกลิ่นหอมจากตัวคุณหมอ อยากจะกอดเอาไว้ไม่ให้ไปไหน แต่แล้วเท้าที่กำลังก้าวเดินเข้าสู่ห้องครัวก็ต้องชะงักไปได้ยินเสียทักทายจากอัลฟ่าอีกคน

"มองหาจองกุกเหรอ"

"ค ครับ" คนตัวเล็กเอ่ยตอบเสียงสั่น เมื่อลงมาเจอกับอัลฟ่าอีกคนแบบไม่ได้ตั้งใจ จมูกที่ไวต่อกลิ่นของอัลฟ่าได้กลิ่นของโอเมก้าตรงหน้าแล้วชะงักไปชั่วครู่ นัมจุนกระแอมไอเล็กน้อยพร้อมกับถอยหลังให้ห่างจากตัวโอเมก้า

"จองกุกออกไปทำธุระข้างนอก เดี๋ยวก็กลับแล้วล่ะ"

โอเมก้าพยักหน้ารับก่อนจะหันหลังแล้วสาวเท้ากลับขึ้นไปยังห้องของตัวเอง แต่ยังไม่ทันที่จะถึงห้อง ฝีเท้าของคนตัวเล็กก็หยุดชะงักไปเสียดื้อๆ  ดวงตาสีน้ำเงินมองประตูห้องที่อยู่ข้างๆห้องเขาอยู่นานสองนานกระทั่งขาเล็กก้าวเดินตรงไปยังห้องนั้น ทันทีที่จีมินเปิดประตูเข้าไปในห้อง กลิ่นของอัลฟ่าผู้เป็นเจ้าของห้องก็ลอยมาแตะจมูกรั้นของโอเมก้าน้อยจนเจ้าตัวตัวสั่นไปหมด

คนตัวเล็กแทบไม่มีสติที่จะคิดอะไร ไม่รู้เลยว่าตัวเองเป็นอะไร เกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง ร่างกายมันสั่งการไปเองโดยไม่ต้องมีสมองมาสั่ง ขาเรียวก้าวตรงไปยังตู้เสื้อผ้าบานใหญ่ มือเล็กเอื้อมไปเปิดตู้เสื้อผ้า ดวงตาใสกวาดตามองหาเสื้อผ้าที่มีกลิ่นของเจ้าของห้องมากที่สุดก่อนจะหยิบมันออกมาจากตู้ ทั้งเสื้อยืด เสื้อเชิ้ตที่เจ้าของมักจะใส่มันบ่อยๆ จีมินหยิบมันออกมาทั้งหมด แขนทั้งสองข้างหอบหุ้มเสื้อผ้าทั้งหลายกลับห้องของตัวเองพร้อมกับโยนลงบนเตียงก่อนจะลงไปนอนในกองเสื้อผ้าเหล่านั้น