[OMEGAVERSE] Fic BTS : Wordless Kookmin Ft.Jinmin

CHAPTER 33

ตอนนี้ใครจะต้องการอะไรเขาไม่รู้ สิ่งที่เขารู้คือเขาจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมายุ่งกับโอเมก้าของเขา ใครที่มันทำให้คู่ของเขาต้องเจ็บ มันจะต้องเจ็บมากกว่าสิบเท่า

"ผมฝากจีมินด้วย"

เป็นจังหวะเดียวกันที่นัมจุนฝ่าคนของแทฮยองเข้ามา เขาจึงรีบเอ่ยบอกคนที่เข้ามาใหม่ให้เข้ามาดูแลจีมินแทนเขาก่อนที่ร่างของตัวเองจะพุ่งตรงไปยังคนที่ยืนอยู่ชั้นบนด้วยความรวดเร็ว มือของเขาบีบเข้าที่ลำคอของแทฮยองด้วยความโกรธพร้อมกับดันร่างของคนตรงหน้าให้ชิดกับราวบันไดกันไม่ให้อีกคนหนีไปไหน คนถูกบีบคอหัวเราะในลำคออย่างไม่เกรงกลัว แทฮยองแสยะยิ้มให้แก่เพื่อนรักของตัวเองถึงแม้ว่าแรงบีบนั้นจะมีมากขึ้นเรื่อยๆ ก็ตาม

"แทฮยอง แก" จองกุกกัดกรอดจนเส้นเอ็นปูดขึ้นตามลำคอจนน่ากลัว

"ช่วยไม่ได้นะจองกุก นายมีอัญมณีล้ำค่าอยู่ข้างตัวแท้ๆ แต่กลับมองไม่เห็นเองนี่"

คนที่ถูกโทสะครอบงำเหวี่ยงตัวแทฮยองออกไปจนร่างกระเด็นไปกระแทกพื้นอย่างรุนแรงก่อนที่เขาจะตรงเข้าไปคร่อมร่างนั้นอีกครั้ง แต่แทฮยองก็ยังคงแสยะยิ้มยั่วโมโหคนที่กำลังบีบคอของตัวเองอย่างไม่ลดละท่ามกลางปืนนับสิบที่กำลังเล็งมาที่เขา

"อัลฟ่าอย่างนายมีแรงแค่นี้เองเหรอ"

คำพูดยั่วยุของแทฮยองทำให้จองกุกยิ่งโมโหมากขึ้นไปอีก แต่เขาก็ไม่ได้ทำอะไรนอกจากยกยิ้มขึ้นมาทำให้แทฮยองไม่เข้าใจในการกระทำของตัวเขาเอง จนกระทั่งคนของแทฮยองกระเด็นไปคนละทิศคนละทางพร้อมกับร่างของแทฮยองที่ถูกเหวี่ยงไปชนกับผนังอีกด้านหนึ่งจนผนังเกิดรอยร้าวขึ้นมา

ถึงแม้ว่ามันจะเจ็บอยู่บ้าง แต่แทฮยองก็กลับรู้สึกสนุก

"นายคิดว่าแรงแค่นั้นจะทำอะไรฉันได้จริงเหรอ" เขาเอ่ยขึ้นพลางยกมือขึ้นเช็ดเลือดออกจากปากก่อนจะยื่นมือของตัวเองออกไปแล้วสะบัดมันไปทางซ้ายทำให้ร่างของจองกุกปลิวไปตามทิศทางของมือนั้นจนไปชนกับเสา