[OMEGAVERSE] Fic BTS : Wordless Kookmin Ft.Jinmin

CHAPTER 29

"พี่ยุนกิบอกว่ายังไงนะครับ"

จีซองถามขึ้นด้วยความไม่เข้าใจ เขามองหน้าพี่ชายตัวเองทั้งสองสลับไปกับเหล่าเบต้าในบ้าน เขาตื่นขึ้นมาเพราะเสียงเอะอะโวยมา ทุกคนในบ้านวิ่งกันวุ่นไปหมดจนเขาต้องเอ่ยถาม และคำตอบของคำถามนั่นก็ทำให้เขาต้องมายืนมองพี่ชายตัวเองที่ปล่อยให้หมาป่าเข้ามาในบ้านแล้วเอาตัวน้องจีมินไป

"พี่ปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ยังไง แบบนี้จีมินจะเป็นตายร้ายดียังไงบ้าง" คนเป็นพี่ได้แต่ยืนเงียบ เขารู้ว่าจีซองรักและเป็นห่วงจีมินมาก จึงไม่อยากพูดอะไรมากมาย พูดไปจีซองก็คงมีแต่จะโทษเขา ซึ่งก็ไม่ผิดที่น้องจะคิดแบบนั้น

"ผมจะออกไปหาจีมิน"

"เราจะไปหายังไงจีซอง มันพาจีมินไปไหนก็ไม่รู้ นี่ก็ดึกแล้ว พี่ว่าเรากลับขึ้นไปนอนเถอะ"

"พี่จะให้ผมหลับได้ยังไง จีมินถูกลักพาตัวไปทั้งคน พี่ไม่ห่วงจีมินบ้างเหรอ"

"จีซอง พี่ว่าใจเย็นๆก่อนนะ ยุนกิมันก็ห่วงจีมินไม่ต่างจากเรา ตอนนี้มันก็สั่งให้คนออกไปตามหาแล้ว" พี่ชายอีกคนเห็นท่าไม่ดีจึงเข้ามาห้ามปราม ตอนนี้ทุกคนก็เป็นห่วงจีมินหมด สิ่งที่ทำได้ก็คงแค่รอคนส่งข่าวมาว่าเจอรึยัง

"งั้นผมจะโทรไปบอกพี่จินให้ช่วยอีกแรง ถ้ามีตำรวจช่วยเราต้องหาจีมินเจอแน่ๆ"

"พี่บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าติดต่อกับตำรวจคนนั้น"

ทันทีที่ยุนกิได้ยินชื่อของตำรวจคนนั้นความหงุดหงิดก็โถมเข้าใส่ตัว ไม่เข้าใจเลยว่าจีซองจะไปยุ่งอะไรกับมันนักหนา พวกตระกูลคิมไว้ใจได้ที่ไหนกัน สุดท้ายสิ่งที่คนในตระกูลนั้นอยากได้ก็คงไม่พ้นพลังอำนาจไม่ต่างจากคิมแทฮยองหรอก คิมซอกจินคนนั้นก็คงจะไม่ต่างกัน

"เรื่องคอขาดบาดตายแบบนี้ถ้าพี่ไม่ให้ผมบอกตำรวจแล้วจะให้ผมทำยังไง"