[OMEGAVERSE] Fic BTS : Wordless Kookmin Ft.Jinmin

CHAPTER 7

ใครยังไม่ได้ไปอ่านหน้าแนะนำนิยายที่ไรท์เพิ่มอัพใหม่อย่าลืมแวะไปอ่านก่อนนะคะ จะได้เข้าใจเนื้อเรื่องมากขึ้น

"ผมไปสืบมาแล้ว คุณจองกุกซื้อตั๋วเครื่องบินไปปูซาน 2 ใบ ดูเหมือนว่าเขาจะไปกับเด็กผู้ชายคนหนึ่งครับ"

"ตามไป แล้วคอยส่งข่าวให้ฉันเกี่ยวกับเด็กคนนั้น"

"ทราบแล้วครับท่าน"
.
.
.
.
โอเมก้าที่เพิ่งเลิกเรียนตัดสินใจโทรไปบอกคนรถที่บ้านว่าไม่ต้องมารับเขา เพราะเขาต้องการที่จะเดินกลับเอง ช่วงนี้โอเมก้ามีเรื่องให้คิดเยอะแยะมากมาย จีซองจึงเลือกที่จะเดินกลับ เพราะว่าเวลาเขามีเรื่องไม่สบายใจ หรือเรื่องที่ต้องใช้ความคิด เขามักจะเดินไปเรื่อยๆ มันทำให้จีซองรู้สึกว่าสมองปลอดโปร่งมากขึ้น

'จีซอง....ถ้าเธอจำอะไรได้ หรือว่าเจออะไรที่มันอาจจะเป็นเบาะแสของคดีพ่อและแม่เธอบอกฉันให้รู้'

คำพูดของอัลฟ่ายังคงติดอยู่ในหัวจีซองอยู่เสมอ ถ้าหากคดีนี้ถูกไขเร็วเท่าไร จีมินก็จะปลอดภัยมากขึ้น และเขาก็จะได้เจอจีมินเร็วขึ้นอีก แต่ตัวเขาเองก็คิดอะไรไม่ออกเกี่ยวกับเรื่องในวันนั้นเลย สิ่งที่เขาจำได้อยู่เสมอคือภาพของพ่อแม่นอนจมอยู่ในกองเลือด มันเป็นภาพภาพเดียวที่เขาไม่สามารถที่จะลบออกจากสมองของตัวเองได้เลย

อยู่ๆจีซองก็รู้สึกแปลกๆขึ้นมา ความรู้สึกร้อนวูบวาบตามตัวทำให้ความเร็วในการเดินลดลง เหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นทั่วใบหน้าสวย จีซองคิดแค่ว่าคงเป็นเพราะแดดร้อน เขาจึงไม่ได้สนใจมากนัก เพราะในหัวจีซองตอนนี้มีแต่เรื่องของจีมินเต็มไปหมด 

ขาเรียวพาร่างเล็กก้าวเดินไปเรื่อยๆโดยที่ไม่ได้สนใจหรือรู้สึกตัวเลยสักนิดว่ามีคนเดินตามเขามาตั้งแต่ที่หน้าโรงเรียนแล้ว ชายแปลกหน้าน่าสงสัยที่เดินตามหลังจีซองมาได้สักพักเริ่มสาวเท้าเข้าไปหาโอเมก้าข้างหน้าเร็วขึ้น เร็วขึ้น จนในที่สุดเขาก็เข้าถึงตัวโอเมก้าที่ยังคงไม่รู้ว่าเขาเดินตามมาตลอด ชายน่าสงสัยหันมองรอบตัวเพื่อความแน่ใจว่าแถวนี้ไม่มีคน ก่อนที่จะเอื้อมมือไปปิดปากโอเมก้าเอาไว้