Ichimaru durdu.
"Ne diyorsun Miyuki-san?!"
"Lütfen, gidelim artık. Dayanamıyorum."
Yere düştüm ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.
Ichimaru polisi aradı. 5 dakika sonra tüm mahalle sokaktaydı. 2 polis Sato'nun ellerini kelepçeledi.
"Geberticem seni! Yemin ediyorum ki geberticem!"
Kulaklarımı kapadım. Ichimaru polisleri atlatabilseydi bu sefer onu kesinlikle öldürürdü.
Polisler orada ifademizi aldı. 15 dakika sonra mahalle eski haline dönmüştü.
Ichimaru polislere teşekkür ettikten sonra yanıma geldi.
"Şşş, herşey bitti artık. Yanındayım."
Tekrar ağlamaya başladım.
Beni kucakladı ve eve gittik.
Sımsıkı sarılmıştık. Kaç saat ağladım,bilmiyorum. Tek kelime bile etmedi. Sadece saçımı okşuyordu. Yanımda olmasaydı, şu an öbür tarafı boylamıştım belki. Şu an aldığım her nefesi ona borçluydum.
"Tetsu.."
Adını söylediğim için şaşırmıştı.
"E-eğer orada olmasaydın..."
"Saçmalama."
Ağlarken konuşmaya çalıştım. "T-te-teşekkür ederim. Hayatımı kurtardığın için."
"Geçti artık, sana zarar veremez. Bir daha canını acıtmasına izin vermeyeceğim."
"Sato...Benim abim...En baştan anlatacağım. Köyümüz küçüktü ve aileler tarımdan gelir elde edemiyordu. Ailem içinde bu geçerliydi. Köyün zengin ailesine borçluyduk. Aile reisinin oğlu ise bana takmış durumdaydı. O zamanlar 18 yaşındaydım. İlk başta sevgili olmamızı istedi ama reddettim. Hayırdan anlamıyordu. Beni sürekli rahatsız ediyordu. Bir yandan hergün borçlarımıza faiz biniyordu. Babamı evlerine çağırmış. Beni onla evlendirirse arada borç kalmayacağını, 2 ailenin birleşeceğini söylemiş. Babamında kabul etmekten başka çaresi kalmamış. Zavallı adam. Beni hep okutacağını, onlar gibi olmamamı istediğini söylerdi. Evliliği kabul ettikten sonra kederinden hastalandı ve öldü. Annem ve abim ölmesini benim evliliği kabul etmememe bağladı. Amcam babamın son isteğini gerçekleştirip beni Tokyo'ya getirdi. Üniversiteye girdim,çalıştım. Amcam abimle onlara para gönderirsem beni rahat bırakacağı konusunda anlaşmıştı, başka çarem yoktu. Kabul ettim. Geçen ay borçlarının hepsini kapadım. Abim borcu kapatmak için kılını kıpırdatmadı. Annemse ne haldeydi bilmiyordum. Merakta etmiyordum. Artık para göndermeyeceğimi öğrenince buraya gelmiş olmalı."
Hiçbirşey demedi. Belkide onun için fazlaydı tüm bu olanlar.
Bana iyice sarıldı. "Çok güçlü bir kadınsın. Seninle gurur duyuyorum."
Gülümsedim.
"İşte böyle gülmeni istiyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LOVE SURVIVE (Türkçe)
Dla nastolatków"Bak.. Küçük duruyor olabilirim ama 26 yaşındayım. Sense sadece üniversitelisin... Kaç yasindasin? 20 falan mi?" Eğdiği kafasını kaldırdı. Kısa sürede ona bu denli hisler beslemem kötü iken yakışıklılığı her şeyi dahada zorlaştırıyordu. "Birbirimi...
