LOVE SURVIVE (Türkçe)

Geçmişten Gelen

Hava kararmıştı. Manga okuduğum parka gelmiştim. Kaç saattir oturuyordum bilmiyorum.

Bir anlığına da olsa Ichimaru'nun beni sevebilecegini düşünmüştüm. Dünyanın bir numaralı salağıydım.

Birtek beni sevebileceğini umduğum için değil, onu sevdiğim için...

Evimin olduğu sokağa girince Sora'nın havlamasını duydum. Gece gece niye havliyor olabilirdi ki? Hırsız falan miydi yoksa?

Eve yaklaşınca kapıda biri olduğunu gördüm. Kapıyı açmaya çalışıyordu. Kim olduğunu göremiyordum. Ichimaru'nun boyu daha uzundu. Adam bana doğru döndü. Beni görmüştü. Toshio'da değildi.

Sato...

Şaşırmak için vakit yoktu. Bacaklarım kipirdamiyordu ama elimi hemen çantamın içine atmıştım. Telefonumu bulamıyordum. Toshio'yu aramaliydim. Toshio..Toshio...

"Mami! Gel buraya. Konuşacağız." diye bağırdı.

"H-Hayır. S-seninle konuşacak birşeyim yok." Caddeye doğru yürümeye çalıştım. Yalpaliyordum.

Bana yetişti.

"Bırak beni. Çığlık atarım!!"

Kolumu sımsıkı tutuyordu. Yumruklamaya çalıştım ama saçımı çekti. Acıyla çığlık attım.

"Bırak beni şerefsiz adam! Lanet olsun hepinize. Siktirin gidin hayatımdan!"

Ağzımı kapadı. Tırnaklarımı ellerine geçirdim. Acıyla inledi ama bu onu durduracak birsey değildi.

"Yardım edin!"

Kimse yoktu.

Koşmaya çalıştım ama bu sefer ensemden tuttu. Beni boğuyordu. Son nefesimle çığlık attım.

Ölecektim...

Yere düştüm. Biri Sato'ya sağlam bir yumruk atmıştı. Gözlerim bulanık görüyordu. Doğrulmaya çalıştım.

"I-Ichimaru..."

Ichimaru Sato'yu boğazlamıştı. "Birdaha seni burada görürsem seni öldürmekten beter ederim."

Sato küfürler ediyordu.

Ichimaru kolayca Sato'yu yere fırlattı ve tekmelemeye başladı. Gerçekten öldürecekti.

"Yapma! Dur! Ichimaru! Yeter öldüreceksin onu!"

Dediklerimi umursamadı.

Onu durdurmak için ayağa kalktım ama başım hala dönüyordu. "Yalvaririm yapma! O benim abim!"