LOVE SURVIVE (Türkçe)

Davet

"Güzel görünüyorsun."

Tomiko'nun burada olmamasına dua ettim.

"Sende şık görünüyorsun." dedim alaycı birşekilde.

"Ee, gitmiyor muyuz?"

"Cık. Birini bekliyoruz."

Toshio kaşlarını çattı. "Kim?"

Kapıyı gösterdim.

Utançtan yanakları kızarmıştı. Ama gözlerini Toshio ile buluşturdu. Yavaşça merdivenlerden indi ve yanımıza geldi. Benim bile kalbim pır pır olmuştu! Göz ucuyla Toshio'ya baktım. Oda gözlerini Tomiko'dan alamamıştı. Hahaha! İşte budur !

"M-merhaba."

"Selam. İkinizde çok hoş olmuşsunuz bakıyorum."

"T-teşekkürler. Gidelim mi?"

"Hay hay." Toshio bize kapıyı açtı.

Ona göz kırptım ve arabaya bindim.

15 dakika sonra otele varmıştık. Konukların çoğu gelmiş gibi gözüküyordu. Tomiko ve ben Toshio'nun koluna girdik. Otele girmeden fotoğrafımız çekildi. Çalışmakta olduğum yazar Hitomi-san ile de fotoğraf çekildik. 

Tomiko ve Toshio'dan ayrıldım ve Hitomi-san ile Baba Ichimaru'nun doğum gününü kutlamaya gittik. Gözlerim O'nu arıyordu ama bulamamıştı. Babasının yanındaydı belkide.

Salonun içine doğru yürürken Hitomi-san ile havadan sudan konuşuyorduk. 

Baba Ichimaru'nun yanına gitmiştik ama O yoktu.

"Ichimaru-san, mutlu yıllar dilerim."

Baba Ichimaru, bakımlı, kültürlü ve sosyetik bir adamdı. Kadınları severdi ve evli olmadığını biliyordum. 

Baba Ichimaru "Hitomi'ciğim! Teşekkür ederim! Ah, tatlım görüşmeyeli uzun zaman oldu. Bir ara gelde bizim gökdeleni şenlendir!" 

Onlar sohbet ederken arkamdan biri bana seslendi.

"Miyuki?"

Sesini duymamla arkamı dönmem bir oldu. Takım elbise giymişti ve saçlarını taramıştı. Normal halinden çok farklı duruyordu. Sanki, bir üniversiteli değilde iş adamı gibiydi. Gözlerinin altındaki morluklar gitmişti. İçmeyi bırakmış olmasını umdum.

"Merhaba." dedim resmi bir şekilde. Böyle davranmamı beklemiyor olmalıydı ki şaşırdı.

"Konuşabilir miyiz?"

"Tabii ki, önce babanla konuşmalıyım."

Başını salladı.

"Doğum gününüz kutlu olsun Ichimaru-san."

"Miyuki! Kuzum! Teşekkür ederim. Nasıl daveti beğendin mi?" Bana göz kırptı.

"Herşey çok hoş." Gülümsedim.

Baba Ichimaru beyaz saçlı,beyaz sakallı ve siyah kemikli gözlükleri olan uzun bir adamdı. Kaç yaşındaydı bilmiyorum ama dinç gözüküyordu ve bir karizması vardı.

Garsondan aldığı şampanyayı elime tutuşturdu. "Biliyorsun, doğum günüm bahane. Arada insanları bu şekilde toplamak iyi oluyor." Tekrar göz kırptı.

"Baba, izninle Miyuki'yi ödünç alacağım." Ichimaru'ya sert bir bakış attım. Biraz sabırlı olamıyor muydu bu aptal!?

"Ah? Miyuki-chan ile tanışıyor muydunuz?"

"Evet, Toshio-san ile üniversitede konuşma yaptığımız zaman -"

"Aslında kuaförde tanıştık." 

Sözümü kesen Ichimaru'ya yandan bir bakış attım.

"Ahah! Tetsu-kun'un sırrını bilen az kişiden birisin demek! Tek başına yaşamaya karar verdiğinden beri para kazanmayı da öğrendin değil mi Tetsu'cum?" Göz kırptı.

Ichimaru sinirlenmiş gibi gözüküyordu. "Öyleyse, izninle."

Karşı koyamayacağım bir güçle kolumdan tuttu ve beni çekti.

(Multimedia: Mami Miyuki)