"Miyuki burda ne işin-" Sözleri bir kızın bağırması ile kesildi
"Tetsu! Bebeğim! Yiyecek birşeyler aldım."
Şaşkınlıģımı gizlemeden ona baktım. Gözleri bana bakıyordu.
Kız odaya girene kadar tek kelime etmedi.
"Tetsu! Sen de kimsin?" Kız yüzünü buruşturmuş bana bakıyordu.
20 yaşlarında falan olmalıydı. Kısacık bir etek ve askılı tişört giymişti. Aham şaham bir güzelliği yoktu ama çirkin de değildi.
Yeni sevgilisi olmalıydı.
"Şey, yemek getirmiştim de..Özür dilerim."
Birsey demesine izin vermeden hızlıca evden çıktım. Arkamdan bağırmıştı.
Evden çıkmamla gözyaşlarımın akması bir olmuştu.
"Miyuki! Bekle!"
Arkamdan geliyordu.
"Taksi!"
Taksiye yetişeyim derken yere takıldım ve düştüm.
"Ah! Dizim kanıyor.."
"Miyuki! Lanet olsun bekle!"
İnleyerek ayağa kalktım.O bana yetişemeden taksiye binmiştim bile.
____________________________________________________
"Kusura bakma? Müsait misin?"
Ellerimin kanadığını görünce beni hemen içeri çekti.
"Ne oldu sana?" Toshio şaşkınlıkla bana baktı.
"Sakin ol, yere takılıp düştüm sadece."
"İlaç çantasını getiriyorum, içeri geç."
Evi ferahtı. Ve lüks. Geleneksel Japon evleri gibi değildi. Bir zamanlar ailem dediğim insanların borcunu ödemeseydim, belki bende daha rahat bir yaşama sahip olabilirdim.
"Ne dikiliyorsun? Geç otur." Emrine itaat ettim. Mikrop kapmasın diye Biokadin sürdü. Canım çok acımıştı. Elimi çektim ama yine tuttu.
"Ee söyle bakalım, hangi rüzgar attı seni buraya."
"Şey... Ben sadece, evde yalnız kalamıyorum. Sora amcamın yanında ve..."
"Anladım. Sormam saçmaydı,haklısın. Ne zaman istersen gel."
"Teşekkür ederim." Tekrar ağlamaya başladım.
"Şş, tamam. Gel buraya."
Bana sarıldı. Aklıma Ichimaru'nun sarılışı gelince dahada ağladım. O Sato yüzünden ağladığımı sanıyordu ama aslında sevgimin karşılıksız olduğunu öğrendiğim içindi. Artık Ichimaru ile konuşamazdım. Evinden kaçıp gidişimin tek bir açıklaması vardı çünkü. Onu sevdiğimi anlamış olmalıydı. Çok utanç vericiydi. Acaba..Acaba Toshio'da mı böyle hissediyordu?
Şu an onun duyguları ile mi oynuyordum? Ona haksızlık ettiğimi biliyordum. Evine gelmemeliydim.
Ağlamamı durduktan sonra konuşabildim.
"Özür dilerim Toshio. Gelmemeliydim."
Ayağa kalktım ama bileğimden tuttu ve kalktığım yere tekrar düştüm.
"Saçmalama. Ne olursa olsun biz arkadaşız."
Utancımdan yüzüne bakamıyordum.
"Bu gece burada kal. Tek başına kalmanı istemiyorum. İtirazda istemiyorum."
Gerekirse beni eve kitleyeceğini bildiğim için birşey diyemedim.
(Multimedia: Toshio)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LOVE SURVIVE (Türkçe)
Fiksi Remaja"Bak.. Küçük duruyor olabilirim ama 26 yaşındayım. Sense sadece üniversitelisin... Kaç yasindasin? 20 falan mi?" Eğdiği kafasını kaldırdı. Kısa sürede ona bu denli hisler beslemem kötü iken yakışıklılığı her şeyi dahada zorlaştırıyordu. "Birbirimi...
